Helene52
06-12-2007 @ 00:45 | Μην γυρνάς τη πλάτη
Το κεφάλι σταμάτα να κουνάς
Ανάμεσα σε εκείνα που τα φτύνεις
Είν τα δικά σου τα παιδιά
Που ξέχασε μια μέρα η ζωή να τους ανοίξει
Την πόρτα της ελπίδας ,της στερνής
Καλημέρα ...Πολύ Καλό ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
artemios
06-12-2007 @ 02:40 | Χτυπάει την αδιαφορία και την απόσταση. Πολυ καλό φίλε. ::xmas.:: | |
buteo68
06-12-2007 @ 02:59 | ο κόσμος των παραισθήσεων και των ψευδων εικόνων ...οπλο χειρότερο ακόμα κι απο την διάσπαση του ατόμου ...αυτό το χέρι που κρατά αυτό το οπλο Πρέπει να κοπεί...τα παιδιά είναι για να μεγαλώνουν...τα παιδιά είναι οι φύτρες των αλλαγών στην κακώς φτιαγμένη κονωνία του πλουτισμού και ωχαδερφισμού...εκει οσοι μπορούμε να σταθούμε ασπίδα πάνω τους για να κάνουν τα ξεχασμένα ονειρα μας πραγματικότητα... | |
marakos1948
06-12-2007 @ 03:59 | μεγάλες αλήθειες Σαράντη,αλλά στου κουφού την πόρτα δυστυχώς.Το κακό όμως ειναι ότι πρωτα εμείς κουφευουμε εκλέγοντας στη συνέχεια τους κατ εικόνα και ομοιωσή μας..κουφούς ::cry.:: | |
Ναταλία...
06-12-2007 @ 04:14 | πολύ κοινωνικό ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
 |
