| |
Περασμένες 12 κοιτάζω στον καθρέφτη
και είναι η όψη μου θολή.
Κοιτάζω από το παράθυρο την βροχή που πέφτει,
σαν την ψυχή μου την δειλή.
Λιμνούλες από δάκρυα που κλαίνε οι αγγέλοι,
λιμνούλες γεμάτες δάκρυα του πόνου.
Της νύχτα το μαύρο φόρεμα και τις αυγής κουρέλι,
το χαλασμένο μου ρολόι στο απόσπασμά του χρόνου.
Άχρηστα ρολόγια μην τα κοιτάς,
σωπαίνουν κάθε νύχτα μετά τις δυο.
Τα άχρηστα ρολόγια μην τα αγαπάς,
μαζί τους μόνος μένεις και χάνεις κάθε πλοίο.
Αστερία που πέσανε και χάθηκαν για πάντα,
αστερία που χαθήκανε στο φόρεμα της νύχτας.
Στο δέντρο που στολίσαμε πολύχρωμη γιρλάντα,
σαν χαλασμένα ρολόγια στο άγγιγμα τις ώρας.
Άχρηστα ρολόγια μην τα κοιτάς,
σωπαίνουν κάθε νύχτα μετά τις δυο.
Τα άχρηστα ρολόγια μην τα αγαπάς,
μαζί τους μόνος μένεις και χάνεις κάθε πλοίο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
