| |
Ξημερώματα Σαββάτου
και η πόλη ξενυχτά
μια διέξοδο γυρεύει
στους καπνούς και στα ποτά.
Το κορμί σου να λικνίζεις
μεθυσμένη αφήνεσαι
στους καπνούς απ’ τα τσιγάρα
θολή εικόνα γίνεσαι.
[B]Και οι φωνές στη διαπασών
μα στην ουσία είσαι απών
αφού κι ο έρωτας σιγά – σιγά ξεφτίζει
τίποτα δε με αγγίζει.[/B]
Ξημερώματα Σαββάτου
και το κράτος παραλύει
ένα άσκοπο ξενύχτι
την ψυχή σου διαλύει.
Γύρω πλήθος μα είσαι μόνη
σε μια πίστα κόλαση
των ανθρώπων οι καρδιές
σε μεγάλη απόσταση.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
