| |
| | Ελλειψη (απόσμασμα3) |  | | |
..................................
..................................
..................... Ξύπνησα. Με το μυαλό ακόμη θολό μετά την γλυκιά ζάλη ενός αιώνιου ύπνου, σηκώθηκα από το σκληρό ξύλινο στασίδι. Τα πλευρά μου πονούσαν.
Το σκοτάδι στο χώρο δεν ήταν απόλυτο και τα μάτια είχαν συνηθίσει. Αχνό φως περνούσε μες’ από ένα μικρό σκούρο ιώδες τζάμι στο ψηλότερο σημείου του αντικρινού στην πόρτα, τοίχου του ναού.
Προσπάθησα να αναγνωρίσω κάποιο χαρακτηριστικό θρησκεύματος. Έναν σταυρό, μια ημισέληνο ή κι έναν βούδα. Μα, αν πριν δεν είχα αναγνωρίσει κάποιο τέτοιο στοιχείο πως θεώρησα πως ήταν ναός; Μπορεί να ήταν απλά ένα συνηθισμένο γοτθισλαμικό κτήριο, βουδιστικού ή ινδουιστικού τύπου, κτισμένο από ανιμιστές, σιντοϊστικής παιδείας, σε βυζαντινό ρυθμό, σε αθεϊστική εποχή, με ένα σύνηθες, μεταμοντέρνο καμπαναριό του οποίου η κορφή χάνεται στα σύννεφα και μ’ ένα ρολόι που δείχνει και λεει “επτά”.
Ήταν η αύρα του κτηρίου, ήταν το μεγαλειώδες του μεγέθους του, ήταν το απόκοσμο μη αναγνωρίσιμο σχήμα, ήταν απλώς η πρώτη εντύπωση, ήταν η πρότερη συναισθηματική φόρτιση, ήταν η σκέψη της θεϊκότητας του χρόνου. Δεν έπαιζε ρόλο άλλωστε. Αρκούσε η αίσθηση που απέπνεε και το πώς αντιλαμβανόμουν την στιγμή.
Σάστισα για λίγο προσπαθώντας να αντιληφθώ το απλοϊκό της παράλογης σκέψης ή το παράλογο της πολυπλοκότητα της.
Άλλωστε το “είναι” το καθορίζει η αντίληψη και όχι η ύπαρξη.
Αντιλαμβάνομαι το φως και είναι φως γιατί το αντιλαμβάνομαι.
Οι τυφλοί της πόλης δεν το αντιλαμβάνονται. Για αυτούς το φως δεν είναι φως. Για αυτούς το φως δεν υπάρχει.
Οι τυφλοί, είναι τυφλοί, ακόμη κι αν βλέπουν, ακόμη κι αν υπάρχει φως, ακόμη κι αν υπάρχει αυτό που θα έβλεπαν. Όμως αντιλαμβάνομαι πως δεν βλέπουν, γιατί δεν αντιλαμβάνονται αυτό που βλέπουν ή μάλλον αυτό που θα έβλεπαν αν δεν ήταν τυφλοί ή δεν είχαν περιορίσει την αντίληψή τους.
Αντιλαμβάνομαι την παρέλευση του χρόνου ακόμη και αν αυτή δεν υπάρχει. Έτσι η ώρα είναι επτά κι ο ήλιος είναι στην δύση του, ακόμη κι αν ο ήλιος δεν υπάρχει ή η δύση δεν είναι εκεί που την βλέπω. Ακόμη κι αν η ώρα δεν είναι επτά ή ακόμη κι αν δεν υπάρχει έβδομη ώρα.
............................
............................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Gardenguard - www.musicwave.gr/HVMAVERICK | | | |
|
iptamenos_gatos
09-12-2007 @ 03:54 | ::huh.:: | | katia
09-12-2007 @ 05:25 | Πολυ ωραιος και στον πεζο λογο!!!
Ποσο αλλοκοτες μπορει να δειχνουν καποιες στιγμιαιες μας αισθησεις, οταν θελησουμε να τις μεταφρασουμε με λογια....
Αλλα και πολυ μαγικες!!!
Θα χαρω να σε δω στο παρτυ!
Τα λεμε.. φιλιααααα
::smile.:: | | μαρίλλη
09-12-2007 @ 14:53 | Οι τυφλοί είναι τυφλοί ακόμη κι αν βλέπουν,γιατί δεν αντιλαμβάνονται αυτό που βλέπουν.Υποκλίνομαι στην αλήθεια των λόγων σου. ::xmas.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
