| |
[I][B][align=center]Μασουλάω, μασουλάω φραουλίτσες. Είχα κι ένα ατύχημα, αλλά μπροστά στη γεύση της φραουλίτσας δε νοιάζομαι. Μου ξεκόλλησε το δοντάκι μου, μπουυυυ, έτσι, φλουτς κι έπεσε. Και τώρα υπάρχει ένα κενό στην άνω σιαγόνα, να μου θυμίζει ότι εκεί μέσα κάποτε υπήρχε ένα δόντι. Δευτέρα πάω οδοντίατρο, ευτυχώς δεν πονάει. Μου θύμισε ένα ακριβώς ίδιο περιστατικό που είχε συμβεί το κατακαλόκαιρο, τότε που οι δυο μας κι όχι μόνος, επιλέγαμε τσίχλες δυόσμου και καραμέλες φραουλίτσας απ’ το περίπτερο για να περάσουμε την ώρα μας μασουλώντας ανάμεσα στα φιλιά μας. Είχαν ξεμείνει κάμποσες από εκείνες τις τσίχλες και τις καραμέλες πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, τις έβαλα κάτω σήμερα και τις τσάκισα όλες. Μόνο που έχασα το δόντι μου ξαφνικά. Κόλλησε πάνω στην καραμέλα κι έπεσαν και τα δυο πάνω στη γλώσσα. Έτσι είχε γίνει και την προηγούμενη, μόνο που τότε, θυμάσαι, όταν γνωριστήκαμε, υπήρχε ένα κενό χωρίς δόντι στην κάτω σειρά και σου έλεγα “θα το φτιάξω, θα το φτιάξω σύντομα, πρέπει να μπει θήκη εκεί μέσα”, και μέσα στο καλοκαίρι πρόλαβα να βάλω μόνο τη βάση της. Θυμάσαι που έβρισκε ένα κενό η γλωσσίτσα σου, όταν ανταλλάσσαμε τα πρώτα φιλιά μας. Τώρα ένα παρόμοιο κενό υπάρχει στην πάνω σειρά δοντιών. Κόλλησε πάνω στο δοντάκι η καραμέλα και φλουτς πέσανε all together πάνω στη γλώσσα. Μόνο η ρίζα έμεινε. Ένα-ένα τα χάνω απ’ τις καραμελίτσες. Βοήθεια, κανένας γιατρός, οδοντίατρος στην παρέα μας, να μου δώσει ένα χέρι βοηθείας και τις πρώτες οδηγίες μετά την πτώση; Να το πετάξω το κομμάτι που έφυγε ή θα χρειαστεί για να το ξανακολλήσει ο γιατρός εκ νέου; Λένε πως αν ρίξεις το δόντι πάνω απ’ τη στέγη σου με τα κεραμίδια, φέρνει γούρι. Αληθεύει ρε παιδιά ή μας κοροϊδεύουν οι τσαρλατάνοι; Όχι, αν είναι έτσι να το ρίξω, μιας και δεν έχω στέγη με κεραμίδια, σε πολυκατοικία μένω, ώστε να μη μου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι με τα επόμενα 7 ρίχτερ σεισμού της Πάρνηθας. Αλήθεια, τα προϊόντα φράουλας, θεωρούνται κι αυτά Κομμουνιστικά προϊόντα επειδή είναι κόκκινα; Τι να κάνω που μου αρέσουν τόσο οι καραμελίτσες; Κι όχι μόνο σε version καραμέλας, η φράουλα μου αρέσει και σε γρανίτα και σε χυμό και σε κάθε τι φαγώσιμο, ιδιαίτερα αν συνοδεύεται από θηλυκή παρέα με τα ίδια γούστα. Πάντως εσύ στη γρανίτα φράουλα ήσουν πρώτη, κι εγώ το ίδιο, σε θυμάμαι το καλοκαίρι στα Everest μ’ εκείνο το κόκκινο πράγμα που πίναμε απ’ το χοντρό καλαμάκι, που ήταν γεμάτο τριμμένο πάγο κι αργούσε να λιώσει. Όπως και τώρα, μάσαγα, μάσαγα, μάσαγα, σκεφτόμουνα, σκεφτόμουνα, σκεφτόμουνα και τσουπ, πάει το δοντάκι. Και το στυλό που γράφω τώρα, φραουλίτσα μυρίζει. Πήγα στα Jumbo κι εγώ ο μεσήλικας, μ’ έπιασε ο παλιμπαιδισμός μου, και σήκωσα όλο το κατάστημα από αρωματικούς στυλούς. Το τι scented gel pen και το τι glitter pen αγορασα, δεν περιγράφεται. Αφού η ταμίας του καταστήματος, μόλις πήγα να πληρώσω, με κοίταζε μ’ ένα βλέμμα απορίας και αμηχανίας ταυτόχρονα, του στυλ “τι τους θέλει το παλικάρι τόσους κοριτσίστικους στυλους; Και ανηψιά να είχε να τα χαρίσει, πάλι θα του μένανε.” Είναι φραουλίτσα και μ’ αρέσει, της απάντησα εγώ με τα μάτια. Κι έτσι γράφω τώρα με το στυλό φραουλίτσα και τρώω καραμέλες φραουλίτσας από τις μπαγιάτικες που είχα απ’ το καλοκαίρι με το κορίτσι, να κι αν μου πέσανε τα μισά δόντια απ’ τις τσίχλες και τις καραμέλες, εγώ θέλω φραουλίτσα, θα φάω φραουλίτσα, πάει και τελείωσε.... (σ.σ. 08/12/2007)[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
