| Κι αν το κύμα σ’ άγνωστες στεριές με βγάζει
γυμνό μ’ αφήνει ναυαγό στην ερημιά
κι αν το παιχνίδι της αγάπης συναρπάζει
στο τέλος χάνονται τ’ αμαρτωλά κορμιά.
[B]Κρασί απ’ τα χείλια σου θα πιω και ας μεθύσω
αγάπη δως μου από καρδιάς να κοινωνήσω
και οι Θεοί συνωμοτούν για μένα
πράξη να γίνουν της ζωής μου τα γραμμένα.[/B]
Κι αν του παράδεισου οι πόρτες έχουν κλείσει
αχνά μου φαίνονται από την άκρη ενός γκρεμού
κι αν η κραυγή Θεού μας έχει αφορίσει
τον δρόμο ψάχνω, αυτόν του γυρισμού.
[B]Κρασί απ’ τα χείλια σου θα πιω και ας μεθύσω
αγάπη δως μου από καρδιάς να κοινωνήσω
και οι Θεοί μου έχουν φυλαγμένα
όσα ονειρεύτηκα ψυχής απωθημένα.[/B]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|