| |
[I]Ψεύτικος ο εφιάλτης, σηκωθήκαμε
ύλη πρόδωσες το πνεύμα, μ’ ανδρωθήκαμε
δίχως όνομα βαδίζω και πορεύομαι
και στο γράμμα το κρυμμένο ανιχνεύομαι. [/I]
[I]Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου, Λεονάρντο ντα Βίντσι, 1490 [/I]
[B]Τον ορίζοντα οι ώμοι θωρούν
οι παλάμες τη γη ακουμπούν
όλα γύρω σε αμφισβητούν
μα σηκώνεσαι.
Σταθερός και τα χέρια σταυρό
σ’ έναν κόσμο υλιστικό
μ’ ένα νεύμα αρνείσαι
κι ανδρώνεσαι.
Ζητάς μια αλήθεια πικρή
μήπως μπορέσεις και δεις
αστέρι θυμίζεις στο φως
μες το σκοτάδι ατσαλώνεσαι.
Ο κύκλος τυλίγει τις πέντε αιχμές
ο κύβος ερίφθει και λες
ο λόγος θα σπάσει την πρώτη σιωπή
η αλήθεια θα ντύσει μια σάρκα γυμνή
τη χρεώνεσαι.
Η αύρα προδίδει τη δύναμη σου
η ώρα δεν κλέβει την άγια πνοή σου
η αξίες σε δέσμη συμπαντική
στο νου μια ιδέα πρωταρχική
σαν ήλιος κερδίζεις και απλώνεσαι.
Τις ιδέες γεννάς, τις κολώνες κρατάς
κι ο ναός σου θα δεις να σηκώνεται.
Είναι της νίκης ματιά
μεσαίωνα ιερογλυφικά
για μια αναγέννηση μιλούν
στο τέρμα φτάνεις και απορείς
μονάχος θα νιώθεις στην γη
αν σταυρώνεσαι.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
