stixoi.info: Πράττειν άλογα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πράττειν άλογα

rame..

[color=black][font=georgia]Κάτοχος μιας αστρικής αλήθειας
και μιας γητείας που νικούσε στα παλιά ό, τι από σκουριασμένα βλέμματα,
σιμά στου ταρσανά τα μαδέρια και τις μουραύγες
ρίχνει ένα χαμόγελο- κληματίδα στης γης και στου ουρανού το ενδιάμεσο ’
Διακονεύει ..

Τ ’ απομεινάρια των μυρωδιών που άφησαν πίσω τους
κάποια κυματιστά μαλλιά
ή όσα χνάρια απ’ τα νεύματα ωραίων χεριών ,ξεχάστηκαν απ’ το χρόνο
- λίγο απ’ τη γεύση των όρκων που ειπώθηκαν χωρίς να χρειαστεί καν ν' ανοίξουν στόματα..
Διακονεύει...

Ο πολιούχος της ημέρας ‘ ζωγραφισμένος ,
παγιδευμένος εις τους αιώνες στο ίδιο τελάρο.
Μα αυτός , κινούμενος – μαγνητισμένος
καράβι νεόχτιστο
πυρπολείται μεσοπέλαγα απ’ του φωτός την αποτρόπαια ειλικρίνεια…

Και γονάτισε..

Λες κι από της Σύρας το Νεώριο φυσούσε
κι έμπαζε στα ρουθούνια του αναμνήσεις'
καράβι νεόχτιστο...
Πέντε – έξι γλάροι από επάνω σα μαριονέτες με κλωστές αδιόρατες τον βάραιναν
κι ως οι τζίτζικοι ρουφούσαν τους χυμούς απ’ τ’ αρμυρίκια
μακάριοι ‘ τραγουδούσαν τα έπη της γενιάς των,
ένα λησμονημένο κύμα , έσπαζε στην κουπαστή μιας κούντουλας,
- σε μύριες ελάχιστες πρισματικές σταγόνες ‘
ευθύς αμέσως το εντόπισαν τα ‘μοβόρικα ‘λιάχτιδα κι έστησαν ένα πολύχρωμο παιχνίδι ..

Γονάτισε ..Μπροστά σ’ ένα σκουριασμένο βλέμμα ..

Κι ετούτο ήταν τόσο διαπεραστικό που του κατατρύπησε τη ψυχή ..
Ένα όνειρο κακοφόρμισε ‘
για να σώσουν τα άλλα , οι γνωστικοί σκέφτηκαν να του κόψουν το χαμόγελο…

Μα εκείνος - κάτοχος μιας αστρικής αλήθειας
Υπέκυψε γελώντας..[/color][/font]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

iptamenos_gatos 10-12-2007 @ 01:01	ΜΑΛΙΣΤΑ...... ΑΡΕΤΗ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ::up.:: ::up.::
Helene52 10-12-2007 @ 01:06	::up.:: ::yes.::
χρήστος 10-12-2007 @ 01:58	Λες κι από της Σύρας το Νεώριο φυσούσε κι έμπαζε στα ρουθούνια του αναμνήσεις' καράβι νεόχτιστο... πολύ πολύ όμορφο φίλε μου, όπως πάντα. να είσαι καλά
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 10-12-2007 @ 02:08	Στην πυρά θα σε ρίξουν με αυτά που γράφεις ::laugh.:: Μαζί με το βιβλίο της ιστορίας και τα Τransformers Θάναι χειμώνας και ο κόσμος θα κοιτάει και θα ζεσταίνει λόγω ακριβού πετρελαίου τα χέρια του. ::razz2.::
sympathy 10-12-2007 @ 02:49	Ο καλύτερος τρόπος να (ξε)φύγεις: ΓΕΛΩΝΤΑΣ. Την καλημέρα μου! ::theos.::
koromv 10-12-2007 @ 03:01	Νομίζω ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα Ποιητή με Π-Κεφαλέο.Ισως θα πρέπει να επιδιώξεις να δημοσιεύσεις την δουλειά σου.Δηλώνω γοητευμένος.
Ναταλία... 10-12-2007 @ 03:41	Μα εκείνος - κάτοχος μιας αστρικής αλήθειας Υπέκυψε γελώντας.. ::up.:: ::up.::
Ανδρομάχη 10-12-2007 @ 04:01	Ενα χαμογελω.....απειρες λεξεις! Την καλημερα μου!
Αστρογιογγι 10-12-2007 @ 07:46	Φοβερο)))
Nemo 10-12-2007 @ 08:19	Φοβερο ::yes.:: ::up.::
balistreri 15-12-2007 @ 05:14	πράτινα άλογα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο