| |
όταν βράδια σάν και αυτά
ξυπνάνε μνήμες απ'τα παλία
κάτι παράξενο με πιάνει
ένας γόρδιος δεσμός στο στομάχι
όταν ο καπνός του τσιγάρου κάνει σχήματα τρελά
όταν φιγούρες σχηματίζει ξανά
παίρνω κουράγιο και το παρελθόν ξεθάβω
ότι και αν βγεί την ψυχή δεν προστάζω
τα ίδια μάτια βλέπω και νοιώθω
πως με κοιτάζαν με αγωνία
όσους αφησα και ξέχασα πιο πίσω
όσα μίσησα καί όσα υπήρχαν με λατρεία
κάτι αλλόκοτο μές στο κορμί σπαράζει
λές και αισθήματα και συναισθήματα
χορεύουν με μέθη όταν φωτιά τα μέσα καίει
μπερδεύοντε και μπλέκοντε αναζητούν αντίδοτα
αεράκι ψυχρό,αγκαλιάζει το σώμα
μα αέρας δεν είναι...
και τί να έκανα και πού να ήξερα
ποιός να μου μάθαινε αυτό που λένε πείρα
άντε να πώ πώς έκανα λάθος
άντε δικαιολογίες να βρώ
άντε δεν έφταιγα μόνο εγώ
μα τί λέω τώρα..σε ποιόν να τα πώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
