| |
Μαραμένα μου μάτια
Αγωνία που κλαίει
Μουσική που μ'αγγίζει
Γιατί νιώθω τί λέει...
Περπατώ κι όλο βλέπω
Πεταλούδες σκυμμένες
Το κεφάλι σκεπάζω
Με δαντέλες θλιμμένες...
Πορφυρά μου παλάτια
Στ'όνειρό μου χτισμένα
Με το αίμα μου βάφω
Δυο δωμάτια κλεισμένα...
Τα παλιά μου τα χρόνια
Αντηχούν με φλογέρες
Σκονισμένα σεντόνια
Που σκεπάζουν τις βέρες...
Μια γυμνή οπτασία
Ένα φάντασμα λείο
Είχε φτάσει σε μένα
Με το πρώτο αντίο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
