| |
καθώς συνάζονται πάλι τα σύννεφα
και συμπυκνώνονται πάλι τα πάθη,
τόσο πιο εύκολα θα αναλιώνει
σε ένα λυγμό ότι εχάθη.
To βράδυ η ανάμνηση γυρνά απ΄ τα χιόνια
σαν χελιδόνι
σε κήπους τόσο μακρινούς.
To βράδυ η ανάμνηση γυρνά απ΄ τα χρόνια
σαν χελιδόνι
σε κάποιους άλλους ουρανούς
Αργά συνάζονται πάλι σαν σύννεφα
και διαλύονται τα πάθη
όταν μονάχα
πως κυματίζει ωραία η κόμη του
μπορείς απλά να θυμηθείς
Αργά συνάζονται πάλι σαν σύννεφα
και διαλύονται τα πάθη
όταν μονάχη σαν μαύρο στάχυ
θα πέσεις μόνη να κοιμηθείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
