| |
| | Μικρό καράβι με φτερά |  | | |
Φτιάχνω ένα μικρό καράβι
με φτερά
Ναι, ειν' αυτό που θα φυγουμε μαζί
Τη μέρα που
λίγο πριν την αυγή
θα ευωδιάζει χειμωνιάτικη φύση
και μελωδίες εξοχικές
μέσα στην πόλη
και νιφαδούλες διάφανες χιονιού
θα φλερτάρουν στον αέρα
Φτιάχνω ένα μικρό καράβι
με ξύλα
απ' το ετοιμόρροπο οχυρό μου
-ως πότε πια-
το στήνω άτσαλα στη μέση του δρόμου
-ως πότε πια-
και πάντα σχεδόν πάντα
περνούν και το πατάνε
περνούν και το διαλύουν
συγγνώμη δεν το πρόσεξα
δεν το 'δα αμάν λυπάμαι
-ως πότε πια θα φτάνει
η ξυλεία της πενιχρής μου αυτοοχύρωσης
γι' άλλες τοιούτες ματαιόπονες προσπάθειες;-
Περνούν και το πατάνε
Δε βλέπουν, παρά μόνο αυτό που νοιάζονται
Και νοιάζονται για ό,τι τους αφορά
Κάποτε μάλλον, πιθανόν, ναι, πιθανότατα
μου μένει να ξεμείνω από την ασθενή μου κάλυψη
Πανικός
στη συνειδητοποίηση καρδιάς
ολότελα γυμνής και απροστάτευτης
εκτεθειμμένης
Και τότε
Θα ουρλιάξω
τόσο δυνατά που θα σπάσουν τα τζάμια τους
μπας και δουν καθαρά
-αμφίβολο
αδύνατο;-
Θα ουρλιάξω
θα κοιτάξω με βλέμμα τρελό
θα σπάσω πράματα,
ό,τι βρεθεί μπροστά μου
θα σχίσω με τα νύχια μου
το σώμα μου, τις φλέβες μου,
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
Και τότε
θα κοιταχτούν περίλυποι
το 'χασε το καημένο, τι το βάρεσε
αρρώστια του μυαλού από γεννησιμιού του το ταλάνιζε
Τι καλό που 'ταν, τόσο βολικό
μα πια λωλάθηκε
και ω δυστυχία μας
εκεί που πρέπει μένει να το κλείσουμε
Έτσι θα γίνει τι να πεις
ο λίθος που 'ριξαν
ξυστά από το νου δε θα περάσει
Απ' την αρχή λοιπόν
Φτιάχνω ένα μικρό καράβι
με φτερά
Μήπως και κάποια μέρα
φύγουμε μαζί
Μαδώ τα πούπουλα
ψηλαφώντας στα τυφλά
την ψυχή μου
-την έχω νιώσει συχνά
καθώς με παίρνει ο ύπνος
να σκοντάφτει και να πέφτει μες στο σώμα μου
ξυπνώντας με αιφνίδια-
Κι είναι επιτέλους έτοιμο
Στο μέρος μας σε περιμένω
να φύγουμε, να φύγουμε μαζί
Μα εσύ αργείς
μαραίνονται τα λουλούδια
που βαστώ να σου χαρίσω
τέτοια άνθη βλασταίνουν μόνο
μία φορά το χρόνο
Αργείς-γιατί;
Κι αρχίζω να κρυώνω
Θέλω τα πούπουλα
για να σκεπάσω την ψυχή
Θέλω τα ξύλα
να καλύψω την καρδιά
Και φεύγω όπως ήρθα
Πεζή
Με στόμα αόρατο
Κι έχει νυχτώσει
Βρέχει
Καυσαέριο πνιγηρό
Μέσα στην πόλη
Θόρυβος
Παραφωνία αφόρητη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ναταλία...
21-12-2007 @ 03:51 | Δε βλέπουν, παρά μόνο αυτό που νοιάζονται
Και νοιάζονται για ό,τι τους αφορά
πολύ σωστα το έγραψες ::yes.:: ::xmas.::
καλές γιορτές | | Helene52
21-12-2007 @ 05:28 | Συμφωνω με την Ναταλία
Καλές Γιορτές ::xmas.:: | | AndreasChristodoulou
21-12-2007 @ 06:50 | Εξαιρετικο, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ | | elena351
21-12-2007 @ 07:52 | Καλές Γιορτές !!! ::xmas.:: ::kiss.:: ::hug.:: | | Άθη Λ.
21-12-2007 @ 08:37 | ΄Σ' αυτό το πλοίο βάλε με, και πάρε με μακριά
σε τόπους πιο απλοϊκούς, που έχουνε καρδιά!!!!
Καλές γιορτές και το πλοίο της ζωής, να σε οδηγεί πάντα με ούριο άνεμο και με λιγότερες φουρτούνες... ::love.:: | | Aris4
21-12-2007 @ 09:06 | Υπεροχο ... ευχομαι οτι ποθεις , να ρθει να σε παρει απο το χερι !!! ::xmas.:: ::kiss.:: | | silmariel
21-12-2007 @ 14:16 | σ'ένιωσα.. | | Jorlin
22-12-2007 @ 02:04 | Φίλοι μου,σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας και για τις ευχές σας!
Καλές γιορτές να 'χετε όλοι σας, με αγάπη και καλή παρέα (το παν!)
::love.:: ::xmas.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
