| |
Κραδαίνεις τους ορίζοντες κι αστράφτεις μια στιγμή
να ξεχνιούνται όσοι ζήσανε σ' αυτή τη γειτονιά
βιάσου, κλείδωσε τις πόρτες και δέσε μας σφιχτά
Εμείς θα φύγουμε με τ' άνεμου την πιο απαλή ριπή
Ούτε ένα άστρο μην ξεχάσεις, μην αφήσεις να χαθεί
ποιος λογαριάζει οι εχθροί του που βλασταίνουν
έτσι κι οι λύπες μας εδώ πια δεν ξεμένουν
Εμείς θα φύγουμε μες τ' όνειρου την βάρβαρη σιγή
Γιατί κάθεσαι, άντε διώξε μας μακριά
από μας άλλο κέρδος πια δε βγάζεις
τι κοιτάς, αυτό που θες δε θα το πάρεις
Εμείς θα φύγουμε παρέα με του νόστου τα πουλιά
Γιατί κάθεσαι, άντε διώξε μας μακριά
αναρωτιόμαστε πως λιώνουμε δω χάμω
ό,τι κι αν κάνω, το κελί σου δεν το φτάνω
Πια στο λαιμό μου δεν στεριώνει θηλιά
Τώρα ξεχνάς σε αγκαλιές πως είναι να κουρνιάζεις
να κρυφτείς οι εαυτοί σου υπερήφανα προστάζουν
τον ουρανό σου οι λυγμοί έχουν πάψει να τον νοιάζουν
Στην ντροπή σου το χρωστάς αν άθελα σου εξουσιάζεις
Τι περιμένεις, άδειασε μας τη γωνιά
λόγο κανένα μην τολμήσεις να προτάξεις
πριν να χαράξει τον καθρέφτη σου να σπάσεις
Εδώ οι κατάρες μας λιμνάζουν στη φωτιά
Αν το τραγούδι αυτό το βλέπεις να θυμώνει
κάνε τους φόβους σου αστείρευτη βροχή
Άντε, έμπα στην τρελή μας διαδρομή
Μαζί θα φτάσουμε τ' όνειρο που τελειώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
