| |
Με φωταψίες ξεδιψώ
που βλασταίνουν στην σκουριά των ονείρων
Οι αναμονές αυταπατώνται συγχισμένες
απ' την κρεπάλη των ιδιόκτητων άστρων μου.
Τα ουρλιαχτά των στιγμών δίνουν τον ρυθμό και την μορφή της νύχτας
Αμαρτίες χιλιάδων αθώων σκοντάφτουν σε κάθε
ηλεκτροφόρο συνειρμό που πλάσαμε εκστασιασμένοι
Βεγγαλικές προσμονές και δονήσεις της ανειρήνευτης νύχτας ανοίχτε την πόρτα!
Η δίψα μου τελειώνει.
Θα προδόσω τον έξω κόσμο
κι αφού ίσως χορτάσω απ' τις τύψεις
θα διεκδικήσω το χάος που αδημονεί
τρομαγμένο στη σκιά της αλήθειας.
Αυτή τη φορά δεν θα έρθει η Άνοιξη. Μόνο ο Χειμώνας θα φύγει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
