| |
[align=right][align=center]Με τι λόγια να το γράψω και τι λέξεις να το πω
το συναίσθημα που αφήνει ένα στρώμα αδειανό;
Δεν υπάρχεις και δεν νιώθεις, δεν ακούς και δεν μιλάς
όταν πλέον θα βιώσεις ώρες ατέλειωτης μοναξιάς.
Πού να γύρεις το κεφάλι,πού να στρέψεις τη ματιά
σε ποιό βλέμμα να ακουμπήσεις το μυαλό και την καρδιά;
Πόσο μόνος νιώθεις τώρα μπρός στο μέλλον το κενό
θες να ουρλίάξεις και να αφήσεις ένα γράμμα στο Θεό.
Να ρωτήσεις πως περνάνε τα ματάκια που αγαπάς,
να ζητήσεις να σου δώσει ένα χάδιι γιατρειας.
Να γυρέψεις εξηγήσεις,να ρωτήσεις το γιατί
αν και ξέρεις πως για σένα καμία απάντηση δεν είναι αρκετή...
Αν και ο χρόνος ο γιατρός πάντα κάνει τη δουλειά
και παρηγοριά μας δίνει και κουράγιο και χαρά
γιατί εκείνος που έφυγε και δεν γυρίζει πίσω
αυτό που μας φωνάζει από ψηλά είναι ότι μας βλέπει...
...μας αγαπά...και περνάει μια χαρά![/align][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
