Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βροχή στη λαμαρίνα
 
Κλείσε αργά , μα σταθερά την πόρτα στο αέρα,
σαν να'φηνες απ' εξω του κόσμου την ασχήμια.
Μισή χαρά, πίκρα διπλή είναι κάθε μας μέρα
κι οι άνθρωποι μονάχοι σαν τ'αγρίμια.

Κλείσε και τα παράθυρα κι ας έχει φως ακόμα
σαν χέρια θ'απλωθούν ξανά της νύχτας οι ελλείψεις.
Καθρέφτης που έσπασε στα δυο , η αλήθεια και το ψέμα
όσο κι αν είσαι δυνατός, το φόβο σου μην κρύψεις.

Κλείσε και τα ματόκλαδα, απατηλή κουρτίνα
και την ψυχή ταξίδεψε, που' ναι φυλακισμένη.
Πείνα και δίψα κι έρωτας, βροχή στη λαμαρίνα.
Χτυπά , κυλά και χάνεται. Τίποτα δε μας μένει...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δε θέλω να μπαίνω στις ψυχές των ανθρώπων με λασπωμένα παπούτσια..
 
velico
28-12-2007 @ 14:40
Κλείσε και τα ματόκλαδα, απατηλή κουρτίνα ::love.::
AndreasChristodoulou
28-12-2007 @ 22:39
Φοβερο
balistreri
29-12-2007 @ 02:21
είναι τα βλέφαρα μου, διάφανες αυλαίες
όταν τ’ ανοίγω βλέπω, μπρος μου ότι κι αν τύχει
όταν τα κλείνω βλέπω μπρος μου ότι ποθώ... (Α.Εμπειρίκος)..

ναι, ναι είναι πολύ ωραίο...
Helene52
29-12-2007 @ 06:16
άρα πολύ ωραίο ::love.:: ::theos.:: ::up.::
ΝΙΚΟΣ P
29-12-2007 @ 09:39
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!! ::yes.:: ::up.:: ::xmas.::
D-Asimos
21-02-2008 @ 12:30
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΙΚ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ. ΥΠΕΡΟΧΗ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο