|
| η κάθοδος-e- | | |
Καθώς ανεβαινε εκεινη τη σκάλα,κατάλαβε πως δεν οδηγούσε πουθενά.Γυρισε τότε έντρομος και αντίκρυσε ξοπίσω του τα σκαλοπάτια να έχουν εξαφανιστεί.
Μετέωρος σε μια κατάσταση χωρίς διέξοδο,σκέφθηκε πως θα ήτανε προτιμώτερο να παραμείνει ατάραχος στο απόλυτο κενό, ελπίζωντας σε κάποια βοήθεια.
Κάποια στιγμή τα άκρα του τον πρόδωσαν και οι αντοχές τον εγκατάλειψαν για τα καλά.Αρχισε να κρυώνει εκεί που δεν υπήρχε άκρη,είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω."Αυτο είναι το τέλος ",μονολόγησε απελπισμένα....ειμαι τελειωμένος χωρίς νάχω ακόμα πραγματοποιήσει όλες τις φιλοδοξίες μου..δεν ειναι άδικο γαμώτο?
Καμία απάντηση δεν πήρε στην απελπισία του,μονο ο αντιλαλός του απλώθηκε στην ανυπαρξία του χωροχρόνου.Η σκάλα μίκραινε πιό πολύ ,επιτρέποντας μονο να κρατιέται και ν ακουμπά τα πόδια του.Αρχισε να κλαίει γοερά σαν το παιδί που παρατημένο στο σκοτάδι αναζητά τη μάνα του.Ξαφνικά η σκάλα άρχισε να επεκτείνεται πρός τα κάτω και νεα σκαλοπατια να εμφανίζονται. μέχρι τη βάση της.
Κάτι είχε γίνει αλλά δεν γνώριζε το γιατί και τό πώς.. αλλά τί τον ένοιαζε πιά αφου μπορούσε να κατέβει απο εκεί που είχε αρχίσει το σκαρφάλωμα του,όταν νέος ξεκινουσε για μια καριέρα με προσανατολισμό πρός τα επάνω,προς την κορφή,πατώντας επι πτωμάτων και χωρίς ενδοιασμούς και συναισθήματα .Ομως δεν μπορούσε να κατέβει γιατί δεν είχε την στήριξη εκείνων που ποδοπάτησε στην ανοδό του.
Κάποια στιγμή όμως,το κλάμμα του παιδιού μέσα του,ξεσήκωσε τους αδικημένους που παρά τον πόνο τους,του έδωσαν την ευκαιρία να ξαναδεί με καθαρή την ψυχή τον ίδιο του τον εαυτό,προσθέτωντας ξανά τα σκαλιά που εκείνος "έκοψε" ξοπίσω του ανεβαίνοντας
Marakos
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | |
|
ψιτ-ψιτ 29-12-2007 @ 00:56 | Μαριε αστα αυτα που γραφεις και ελα για βοηθεια
::theos.:: ::up.:: ::wink.:: | | marakos1948 29-12-2007 @ 01:09 | καλημερουδια,13.00 η ωρα πάω σε ανάπηρα παιδάκια,-τί βοηθεια ζητάς?γραψε μου ::oh.:: | | ψιτ-ψιτ 29-12-2007 @ 01:29 | ομοιοκαταληξια για την λεξη ''Παραδεισο'' | | Ναταλία... 29-12-2007 @ 01:39 | ::up.:: ::theos.:: | | AndreasChristodoulou 29-12-2007 @ 01:45 | Πολυ ομορφο | | marakos1948 29-12-2007 @ 02:02 | αν και δεν με βλέπω στον παράδεισο λόγω βάρους ,μιας και δεν με σηκώνει κανένα συγνεφάκι,σου γράφω την κατάληξη μου ομοιοκαταληκτικά με την λέξη ¨¨παράδεισ﨨-ΑΒΥΣΣΟ | | sympathy 29-12-2007 @ 03:11 | ''Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα...''
Ελπίζω να την αξιοποιήσει τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε κι όχι να λοξοδρομήσει πάλι κάπου στη διαδρομή...
Καλή χρονιά να έχετε Μάριε. ::xmas.:: | | ORLANDINA 29-12-2007 @ 04:33 | Πολυ ομορφο ::theos.:: | | Helene52 29-12-2007 @ 06:17 | ::up.:: ::theos.:: | | Katibri 12-01-2008 @ 15:31 | ίσως όλοι να αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία αλλα αν δεν την αξιοποιήσουμε ούτε αυτή τότε μάλλον δεν αξίζουμε τίποτα απολύτως.... Μπράβο Μάριε αυτά που γράφεις είναι φανταστικά!!!! ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|