| Συντρίμμια που πέσανε στον νερό,
και κατακάθισαν στον πάτο τον ονείρων.
Μαύρα κοράκια, θολά στο δειλινό,
απόθεμα καμένων κλήρων.
Βαδίζω βουβός σε χάλκινα μονοπάτια,
σκισμένος εδώ αλλού δεν πάω.
Σαν βράχος κοιτώ τα δυο σου μάτια,
την λίμνη κοιτώ και κολυμπάω.
Δάκρυα πέφτουν στην λίμνη γεμίζουν πληγές,
που κλίνουν ανώδυνα οι προσευχές.
Δάκρυα πέφτουν στην λίμνη ανοίγουν πληγές,
και σταματάω τις προσευχές!!!
Κράζουν οι μοίρες στο σκοτάδι,
που πολεμούν τα ξωτικά τις προπαγάνδας.
Σε ένα μαύρο καράβι
σε ένα κολιέ, στο κόσμο μιας χάντρας.
Βαδίζω βουβός σε χάλκινα μονοπάτια,
σκισμένος εδώ αλλού δεν πάω.
Σαν βράχος κοιτώ τα δυο σου μάτια,
την λίμνη κοιτώ και κολυμπάω.
Δάκρυα πέφτουν στην λίμνη γεμίζουν πληγές,
που κλίνουν ανώδυνα οι προσευχές.
Δάκρυα πέφτουν στην λίμνη ανοίγουν πληγές,
και σταματάω τις προσευχές!!!
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|