| |
Φεύγουν τα κύματα μακριά στο πέλαγος.
Χάνονται σαν τις φωνές στο άπειρο
κι έρχονται τα σύννεφα μουντά στον ουρανό
Θέε μου ρίξε μια βροχή, να γίνει χαλασμός.
Σκορπίζονται τα φύλλα και τ' άνθη σ' 'εναν ωκεανό κενό
Μπερδεμένες ώρες, γόρδιος ο καιρός δεσμός
Πως λυσσομανά η σκέψη... ένας συφερτός
Μέσα μου ένα γυάλινο πλέγμα.
Προσοχή ! εύθραυστον.
Σαν πυγολαμπίδες που κρατουν μέσα τους το φως
βγαίνουν οι ιδέες άπο δρόμο σκοτεινό.
Της ψυχής μου οι λέξεις είναι φυλαχτό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
