| |
[color=black][font=georgia]Φως της ανατολής παλάτι είσαι που τρέμεις
Μη μου στερήσεις τις στοές , τους λαβυρίνθους όχι
Τραγούδησε λύκε , δυνατά , τι κι αν το δάσος δε θα `ναι ποτέ ξανά το ίδιο
Άσε με να πλυθώ στον καταρράχτη ,έπειτα , θα χρισθώ πολεμιστής από το νύχι σου
Αλέθει η νύχτα στο χειρόμυλο απόψε - με όλα ετούτα τ’άλευρα μας πασπαλίζει
Μικρές νιφάδες , τουλίπες λευκές , σ’ένα χορό μαγεμένο , τι φωτιά ! τι φωτιά κρύβει το χιόνι μυστική
Θυμάμαι τις ανάσες σου πίσω απ’τις ρυτίδες των αστεριών που μας γελούν
δυο λιγωμένες νεράιδες τις μάζευαν σε κάτι κρυστάλλινα κλουβιά και τάιζαν αηδόνια
Εμμάζεψα το αλάβαστρο που έβγαινε απ΄το φίλτρο της ματιάς που φτάνει πέρα απ`το τέλος
Κ’ ερράντισα με δαύτο τα τρίστρατα όπου πατείς για να δροσίζεται η γης η έρμη.
Είχ’ ανασύρει παλιά ένας σατράπης από το πρώτο πηγάδι μια ευχή
μα όταν πέρασε στα αντίπερα η ευχή δεν είχε ειπωθεί ακόμη κι όλα στέρεψαν
Φεγγάρι διάττoν κοσμογύριστο - μα τι πια ... στήθη γεμάτα απ`του λησμονοβότανου την ευωδία
Τραγούδα , κι όλα τα όνειρα που θα σημάνεις, ως αρχή ζωής - μύθου πλεκτού θα είν`οι στίχοι
Καλύτερο κι απ`της επαύριο την προσμονή ακόμη κι απ`τη θωριά της ελπίδας
είναι ο δρόσος που τάζεις ο απομόναχος να στάξεις στις ψυχής την πλατυτέρα
Ορισμένος ο χρόνος μου .. μα θα κυλίσω μαζί σου πίσω από τους χτύπους των ρολογιών
Ω οι δείκτες δεν μπορούν να με κεντρίσουν πλέον , έχω ψηλαφίσει του γέλιου την μεστή ειλικρίνια
Σε έχω πει χλόη
Αργότερα , όταν οι παρυφές της άνοιξης σε εξαγνίσουν ‘
Θα ψελλίσω το πραγματικό σου όνομα[/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
