| |
Ψεύτικη η ζωή,
σαν δροσοσταλίδα...
Τελευταία φορα,
όταν σε πρωτοείδα...
Αδύναμο το φως,
στου νου μου τα σκοτάδια...
Σε ψάχνω,δε σε βρίσκω,δυστυχώς!
Στ'ατέλειωτα,μοναχικά μου βράδια!
Και σαν μελαγχολία,η μοναξιά,
βάφει τον ουρανό με σκούρο χρώμα!
Προσμένω την εικόνα σου να δω,
μα δυστυχώς δε φάνηκες ακόμα...
Σ'ασήμαντο χορό σε προσκαλώ,
με τη ματιά μου ίσως σε συγκινήσω...
Ίσως να δεις πόσο σε νοσταλγώ,
ίσως με κάνεις την πίκρα μου να σβήσω...
Κι αυτό το βράδυ,
θα πλανιέμαι κάπου εδώ...
Θα περιμένω...Κάπου,
να σε συναντήσω...
Στον άδειο μου τον κόσμο,
το θαμπό...
Το γέλιο σου γλυκά,
θα ζωγραφίσω...
Κι εσύ που θα 'ρθεις,
κάποτε θα δεις...
Μες στη ζωή μου,
να αιωρείται η ζωή σου...
Και τότε ίσως
τη φωνή μου θυμηθείς...
Και ίσως νιώσεις,
ότι πάντα ήμουν ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...Κι ύστερα τ'όνειρο σωπαίνει...
Και η καρδιά μου σε ζητά...
Κάτι από την ψυχή μου παίρνει
μόνο η δικιά σου η ματιά...
Ξέρω,το τέλος πλησιάζει...
Συνέχεια φτάνει πιο κοντά...
Και η καρδιά μου αναστενάζει,
μα ξέρει πως δε θα ρθεις πια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
