| |
Κάνε την στεναχώρια πέρα,
ας έρθει άλλη με μέρα.
Απόψε άνοιξαν οι ουρανοί,
και κλαίνε αίμα οι χριστιανοί.
Κατάρες που πέφτουν στο κενό
γυρίζω το όπλο στον λαιμό.
Ακούω τον πυροβολισμό,
οι κραυγές δεν κρύβουν τον νεκρό.
Βλέπω στα μάτια τους τον πόνο,
μα εγώ εδώ δεν τελειώνω.
Σπρώχνω στην άκρη τα κορμιά τους,
μελαγχολία στην καρδιά τους.
Το πνεύμα τους με κυνηγάει,
σε δικά μου συντρίμμια με οδηγάει.
Το πνεύμα τους με κυνηγάει
σε μαύρα κύματα με πετάει.
Κάνε την στεναχώρια πέρα,
ας έρθει άλλη με μέρα.
Είναι αργά να γυρίσω πίσω,
απόψε εδώ θα σβήσω.
Φεύγω από δω όπως φύγαν κι άλλοι,
στρέφω το όπλο στο κεφάλι.
Οι κάλυκες πέφτουνε στο χώμα,
κείτομαι κάτω. Ένα άψυχο πτώμα.
Βλέπω στα μάτια τους τον πόνο,
μα εγώ εδώ δεν τελειώνω.
Σπρώχνω στην άκρη τα κορμιά τους,
μελαγχολία στην καρδιά τους.
Το πνεύμα τους με κυνηγάει,
σε δικά μου συντρίμμια με οδηγάει.
Το πνεύμα τους με κυνηγάει
σε μαύρα κύματα με πετάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
