Helene52
03-01-2008 @ 00:19 | κι οι κάμποι του μυαλού με τα σιτάρια
αρχίζουνε να παίζουν με τον άνεμο
κατανικώντας την ακινησία αιώνων
κι η ίδια η ψυχή μου
περνώντας μέσα από αδιάνοιχτες ακόμη οδούς
φτάνει με δίχως κάματο σε τόπους ηλιόλουστους
που μόνο οραματιζόταν άλλοτε
ξεχνώντας πως την συμπαρασύρει
στο γήρας το αδυσώπητο,
το σώμα μου.
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: | |
Δήμητρα
03-01-2008 @ 00:23 | Καλημέρα Χρήστο μου και Καλή χρονιά.
Υπέροχος πάντα... | |
Ναταλία...
03-01-2008 @ 03:23 | κι η ίδια η ψυχή μου
περνώντας μέσα από αδιάνοιχτες ακόμη οδούς
φτάνει με δίχως κάματο σε τόπους ηλιόλουστους
που μόνο οραματιζόταν άλλοτε
ξεχνώντας πως την συμπαρασύρει
στο γήρας το αδυσώπητο,
το σώμα μου.
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
elena351
03-01-2008 @ 03:26 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υπέροχο.....τέλειο!! | |
Μαρία Χ.
03-01-2008 @ 04:15 | Φοβερό Χρήστο.. Καλή Χρονιά σου εύχομαι !! | |
nirbana
03-01-2008 @ 04:33 | έχεις ταλέντο ,φίλε ..
μπράβο.. | |
 |
