| |
| | Μια Ιστορία Αγάπης |  | | | Ενα κείμενο που με αγγιξε...και ειπα να το μοιραστώ μαζί σας. | | |
Μια Ιστορία Αγάπης
Ήμουν σ’ ένα μαγαζί και ψώνιζα όταν είδα την ταμεία να δείνει χρήματα πίσω σ΄ένα αγοράκι. Το αγόρι δεν θα ήταν παραπάνω απο 5 η 6 ετών.
- ‘Συγνώμη,’ του είπε, αλλά δεν έχεις αρκετά χρήματα για να αγοράσεις αυτή την κούκλα.
Το αγοράκι γύρισε στην γιαγιά του και της λέει :
-‘Γιαγιά, είσαι σιγουρη ότι δεν έχω αρκετά χρήματα?’
‘ Αφου το ξέρεις ότι δεν έχεις αρκετά χρήματα ματάκια μου’ του απάντησε, και του ζήτησε να την περιμένει για να παει να κοιτάξει κάτι. Έφυγε, και το αγοράκι έμεινε έκει να κρατάει την κούκλα. Τον πλησίασα και ζήτησα να μάθω σε ποιόν ήθελε να δώσει την κούκλα.
-‘Είναι η κούκλα που ήθελε η αδελφούλα μου για τα Χριστούγεννα, και ήταν σύγουρη οτι θα της την έφερνε ο Άγιος Βασίλης .’
-‘‘Ο Άγιος Βασίλης μπορεί να της την φέρει, μην ανησηχής’ του είπα.
-‘Όχι,’ μου απάντησε, ‘ο Άγιος Βασιλής δεν μπορεί να της την πάει έκει που είναι τώρα. Πρέπει να δώσω την κούκλα στην μαμά μου να της την δώση όταν θα πάει έκει.’
Τα ματάκια του ήταν τόσο θλημμένα όπως τα έλεγε όλα αυτά.
-‘Η αδελφούλα μου έχει πάει να είναι μαζί με τον Θεούλη. Ο μπαμπάς λέει πως η μαμά θα πάει να δεί τον Θεούλη σύντομα, και σκέφτικα να δώσω την κούκλα στην μαμά για να την δώση στην αδελφούλα μου.’
Η καρδιά μου σταμάτησε.
Το αγοράκι με κοίταξε και είπε:
- ‘Είπα στον μπαμπά να πεί της μαμάς να μην φύγει ακομά. Πρέπει να περιμένει μέχρι να γυρίσω απο το μαγαζί.’
Τότε μου έδειξε μια φωτογραφία του που γέλαγε.
-‘Θελω η μαμά να πάρει αυτή μου την φωτογραφία μαζί της για να μην με ξεχάσει. Αγαπάω την μαμά μου και δεν θέλω να φύγει, αλλά ο μπαμπάς λέει πως πρέπει να πάει για να είναι μαζί με την αδελφούλα μου.’
Και ξανακοίταξε την κούκλα με μάτια γεμάτα θλίψη.
Βρίκα το πορτοφόλι μου και του είπα ‘ Τι θα έλεγες να ξαναμετρίσουμε τα χρήματα, μη και τυχών έχεις αρκετά?’
-‘Εντάξει’ μου απάντησε, ‘ελπίζω να έχω αρκετά.’
Πρόσθεσα από τα δικά μου χωρίς να με δεί και αρχίσαμε να μετράμε. Ήταν αρκετά και περισσότερα απο το κόστος της κούκλας.
- ‘ Σ’ευχαριστώ Θεούλη που μου έδωσες αρκετά χρήματα!’ είπε και με κοίταξε λέγωντας:
- ‘ Χτές βράδυ στην προσευχή μου παρακάλεσα τον Θεούλη να βεβαιωθεί ότι έχω αρκετά χρήματα για να αγοράσω την κούκλα, και αυτός με άκουσε. Και ήθελα και χρήματα για να αγοράσω ένα ασπρο τριαντάφυλλο για την μαμά μου, αλλά δεν ήθελα να ζητήσω πολλά, και ΑΥΤΟΣ μου έδωσε αρκετά και για τα δύο. Τα άσπρα τριαντάφυλλα είναι τα αγαπημένα της μαμάς μου’
Εκείνη τη στιγμή γύρισε η γιαγια του, και εγώ έφυγα συγκινημένη. Τελείωσα τα ψώνια μου, αλλά δεν κατάφερα να βγάλω τον μικρό απο το μυαλό μου. Πριν λίγες μέρες στην εφημερίδα διάβασα ότι ένα φορτιγάκι με τον οδηγό του μεθυσμένο χτυπήσε ένα αυτοκίνητο με μια κοπέλα και ένα μικρό κοριτσάκι. Το κοριτσάκι πέθανε επι τόπου, και η μητέρα ήταν σε κρίσημη κατάσταση. Οι οικογένεια έπρεπε να αποφασήσει αν θα έπρεπε να σταμήσουν την μηχανή στήριξης ζωής, γιατί η κοπέλα δεν θα ήταν σε θέση να ανακτήσει από το κόμα.
Ήταν αυτή η οικογένεια του μικρού?
Δύο μέρες αργότερα διάβασα στην εφημερίδα ότι η κοπέλα κατέληξε. Δεν κρατήθηκα, αγόρασα λίγα άσπρα τριαντάφυλλα και πήγα στο νεκροπομπείο που είχαν την κοπέλα για τελευταίο ασπασμό. Ήταν έκει, στο φέρετρο κρατώντας ένα πανέμορφο άσπρο τριαντάφυλλο και την φωτογραφία του μικρού στο χέρι της, και την κούκλα, ακουμπησμένη στο στήθος της.
Έφυγα με δάκρυα στα μάτια, ξέρωντας ότι η ζωή μου είχε αλλάξει για πάντα. Την αγάπη του μικρού για την μητέρα του και την άδελφή του μου είναι ακόμα πολύ δύσκολο να την φανταστώ.
Πήρε μόνο κλάσματα δευτερολέπτου για έναν μεθυσμένο να του στερήσει την ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ.
[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | χαμογέλα...κι ας πονάς, και μην παίρνεις ποτέ κανέναν για δεδωμένο. | | | |
|
WhAt AbOuT nOw.......
04-01-2008 @ 07:57 | ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ...ΠΟΛΥ...ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΙΟΤΑ ΔΕΔΜΕΝΟ...ΟΛΑ ΚΑΠΟΤΕ ΧΑΝΟΝΤΑΙ... | | Helene52
04-01-2008 @ 08:16 | ::cry.:: ::cry.:: ::cry.:: | | Eugenia
04-01-2008 @ 08:30 | ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙ ΜΑΣ ΛΥΠΕΙ ;
ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΒΛΑΚΕΙΕΣ.
ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ::yes.:: | | Tzela C.
04-01-2008 @ 10:56 | Συγκινήθηκα αφάνταστα !!
Μνήμες ζωντανέψανε.... Πριν δεκαπέντε μήνες, ένας άλλος ασυνείδητος χτύπησε την ξαδέρφη μου.
Εκείνη επέζησε.... Ομως με πιό κόστος !! ξαπλωμένη ακίνητη πια σε ένα κρεββάτι , κανεις δεν ξέρει αν κάτι καταλαβαίνει από τη ζωή που περνάει μπροστά από το ανοιγοκλείσιμο των ματιών της ....... | | μαρίλλη
04-01-2008 @ 11:08 | Tην διάβασες και σε άγγιξε.Την μετέφερες και δάκρυσα.Να είσαι καλά γλυκειά μου καλό σου βράδυ. | | sylia_218
04-01-2008 @ 11:43 | ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΖΗΣΟΥΜΕ...ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ... ::sad.:: ::cry.:: ::angel.:: | | Ναταλία...
05-01-2008 @ 00:54 | ::angel.:: ::cry.:: ::sad.::
χωρίς λόγια | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
