ψιτ-ψιτ
04-01-2008 @ 08:58 | Άδολε............ ::wink.:: | |
marakos1948
04-01-2008 @ 08:59 | ναι ,δυστυχώς ανήκω στην κατηγορία των αμνών αλλά ταχείας πάχυνσης και με λεπτά αισθήματα ::wink.:: | |
Helene52
04-01-2008 @ 09:00 | ::up.:: ::yes.:: | |
elena351
04-01-2008 @ 09:18 | ::theos.:: Υποκλίνομαι Μάριε!! ::theos.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
04-01-2008 @ 10:02 | ::rol.:: ::love.:: | |
ORLANDINA
04-01-2008 @ 10:05 | τι να πω;;; ας πραξω απλα... ::theos.:: | |
μαρίλλη
04-01-2008 @ 11:29 | Μια μούσα οδηγό στις εμπνεύσεις σου να έχεις πάντα εύχομαι.
Καλό βράδυ | |
Dimitri Favvas
04-01-2008 @ 12:15 | Όπως πάντα ρομαντικός Μαράκο. Και ριψοκίνδυνος. Το τελευταίο πρόσεχέ το.
Καλή χρονιά φίλε | |
marakos1948
04-01-2008 @ 12:41 | Με το μεταγωγικό αεροπλάνο πετούσαμε πολλές φορές μέσα σε σύγνεφα φορτισμένα με κεραυνούς που θύμιζαν κόλαση,με βροχή να τρέχει παράλληλα με το σκάφος και με αέρηδες που μας παρέσερναν μακρυά.Εκεί μέσα σ αυτό τον μεταλλικό κλωβό ,έμαθα ένα πράγμα,ότι κάπου θα βρίσκαμε ξανά το αεροδρόμιο μας,αρκεί να φροντίζαμε να έχουμε την προσοχή μας στα σημεία που τα σύγνεφα αφήνουν κενά,για να κατέβουμε με ανοιχτούς κύκλους και να τραβήξουμε προς τον διάδρομο προσγείωσης.Αυτά τα κενά ανάμεσα στα φορτισμένα σύγνεφα τις μοναξιάς θα πρέπει όλοι μας ν αναζητούμε για να βρούμε την πορεία ,που θα μας οδηγήσει στον προσωπικό μας ασφαλή διάδρομο. | |
Ναταλία...
05-01-2008 @ 01:13 | κι άν δεν νοιώσω τις καρδιές μας
να χτυπάνε πλάι,πλάι,
η αγάπη μου για σένα
όσο ζώ κι αυτή θα ζεί
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: μονο αυτό | |
Katibri
12-01-2008 @ 15:14 | ¨"μετά όμως το φευγιό εκείνης σ άλλη διάσταση," τι ακριβώς θα ήθελες να πεις με αυτό?
ΜΠΡΑΒΟ πάντως είναι καταπληκτικά και τα δύο!!!! ::theos.::
| |
marakos1948
13-01-2008 @ 04:08 | εννοούσα τον θάνατο της πρώτηςμου γυναίκας ,της Μαρίας μου,στην οποία ειναι αφιερωμένη η Ιστοσελίδα μου
http://users.forthnet.gr/ath/mariosru/ | |
 |
