| Αφιερωμένο στη γυναίκα μου, που διαρκώς παραπονιέται, πως δεν γράφω ποτέ γιά κείνη.
(Επιείκια παρακαλώ!)
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΣΥ!
Πάψε να ρωτάς, αν σ’αγαπώ,
θα’πρεπε από χρόνια, να το ξέρεις.
Ποιά καινούργια λόγια, να σου πω,
για να σταματήσεις, να υποφέρεις;
(
Μην σου βασανίζουν το μυαλό,
Σκέψεις, πως μπορεί να σε ξεχάσω.
Έπιασα, το δέκα το καλό!
Και σκοπό δεν έχω, να το χάσω.
(Ρ)
Τα πάντα εσύ!
Ζωή μαζί και θάνατος κι ανάσταση.
Για πάντα εσύ!
Αυλαία στην τελευταία μου παράσταση.
Μονάχα εσύ!
Η πρώτη και μεγάλη ευκαιρία μου.
Χαρά μου εσύ!
Πυξίδα, θα χαράζεις, την πορεία μου!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|