| |
| | Δε μου φτάνεις |  | | |
Πρίν πέσουν οι λέξεις ποίημα δήθεν να φτιάξουν, πρίν πέσουν οι ευχές για το νέο έτος που μας επιασε για μια ακόμα φορά μεσάνυχτα.Δυό κουβέντες γι έναν άνθρωπο που η ζωή γυρνώντα τη πλάτη της αφησε ένα μύνημα.Ποτέ δε θασαι μόνη ,κι ας κοιμάσαι μόνη,κι ας πονάς μόνη ,κι ας γελάς μόνη.Οι σκέψεις ,οτι κάπου υπάρχει κρυμμένη η ελπίδα να βρείς εστω κι εναν Ανθρωπο κι ευτυχώς εδώ υπάρχουν αρκετοί να σου ζεσταίνουν τον αγώνα σου , την ζωή σου έστω και με τον τρόπο τους ,με τις λέξεις τους κι αυτό καλό είναι κι ανθρώπινο.Κι ας ακούς κάπου κάπου ''δε μου φτάνεις''
Μια αγκαλιά ζωής στο σώμα σου αφήνω
Μια αγκαλιά φιλιά αγάπης μες στη καρδιά σου δίνω
Μια κούπα δάκρυα από τα βάθη του μυαλού μου χύνω
Να πιεις να ξεδιψάσεις
Και συ μου λές μανούλα ‘’δε μου φτάνεις’’
Γιατί? Γιατί, αγάπη μου γλυκιά τι σου χω κάνει?
Όλα για σένα μάτια μου μες στη ζωή δοσμένα
Όλα μες στη ζωής τα τρίπτυχα , με της ψυχής το αίμα
με όρκους είναι τα σήμερα τα αύριο για σε δοσμένα
Κι εσύ μου λές ‘’ δε μου φτάνεις’’,
Στα μάτια σου μπαίνω για να δώ
Τι έχεις εκεί κρυμμένα
Μες στο λαβύρινθο γυρνώ, δρόμους χωρίς σημάδια
Διέξοδο γυρεύω που ζητάς
Μα τα σοκάκια άδεια
Κι όλο μου λες μανούλα δε μου φτάνεις
Ξέρω πως είναι η μέρα για σένανε μικρή
Και οι στιγμές μόρια τ΄ ανέμου
Ξέρω πως για σενανε ,δε φταις
Που νιώθεις τόσο μόνη
Μα τι να σου κάνω κι εγώ
Ζωή μονάχη περπατώ ζωή δίχως τιμόνι
Πιάνω τα σίδερα λυγώ ,κορμί έχω για αμόνι
Χτυπάν τα κύματα κι εγώ σου γίνομαι λιμάνι
Για τι αγάπη μου μικρή μου λές μανούλα ‘’δε μου φτάνεις’’
Μη παίζεις με τα λόγια σου μικρή μου ανεμώνη
Μες στου χειμώνα της ζωής
Δε θέλω να σαι μόνη
Για σένανε έστησα χορό με του θεού τα αστέρια
Για σενανε έφτιαξα ουρανό με τα δικά μου χέρια
Γαλάζιο χρώμα έριξα, κίτρινο τον ήλιο έχω βάψει
Για σένα στο υπνο μου τον πόνο έχω κάψει
Για να μην βλέπεις γύρω σου μέρες τρελές
Μέρες δυστυχισμένες
Όλες για σένα οι στιγμές να είναι ευτυχισμένες.
Κι εσύ αθώα μου ψυχή, γεμάτη από αγάπη
Δίχως να ξέρεις πως πονά
μου λες μανούλα ‘’δε μου φτάνεις’’
Κι όμως στα αφτί σου ψιθυρίζω
Λόγια αγάπης μητρικής
Μόνη δε θα σ’ αφήσω
Κι οσο μου λές μανούλα δε μου φτάνεις
Τόσο μ αγάπη θα χτυπώ
Τους ήχους εσυ να πιάνεις.
8 Ιανουαρίου 2008. Στη φίλη Λυγερή με απέραντη αγάπη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
ΝΙΚΟΣ P
07-01-2008 @ 23:37 | ::oh.:: ::yes.:: ::up.:: | | marakos1948
07-01-2008 @ 23:55 | ΥΠΕΡΟΧΟ! | | Spartinos
08-01-2008 @ 00:53 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.:: | | Helene52
08-01-2008 @ 02:47 | Υπέροχοοοοοοο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
08-01-2008 @ 04:06 | Για σένανε έστησα χορό με του θεού τα αστέρια
Για σενανε έφτιαξα ουρανό με τα δικά μου χέρια
Γαλάζιο χρώμα έριξα, κίτρινο τον ήλιο έχω βάψει
Για σένα στο υπνο μου τον πόνο έχω κάψει
υπέρ υπεροχο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | μαρίλλη
08-01-2008 @ 05:55 | Ευχαριστώ που υπάρχετε.
Μπράβο Σαράντη,χειροκροτώ. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
