Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 λέξεις ξεφτίδια
 τελικά μάλλον είχες δίκιο..
 
Άλλο δεν έχω πέρα από εικόνες αστραπής και λέξεις τρύπιες.
Σε φόντο μαύρο με αχνές πιτσίλες από στάχτη
Πασχίζουν να υπάρξουν οι σιωπές μου
Να νικήσουν τις λέξεις
Τις φαύλες
Τις ξένες
Τις μόνες

Πόσο πλανώνται.

Καμιά σιωπή δεν πλάστηκε για να υπάρξει.
Μόνο ίσως για να καλύπτει τις κραυγές.
Αυτές που χαράσσουν στις λέξεις δακρυόεντα κύματα
Μήπως ντύσουν τη γύμνια τους
Μήπως –για λίγο- σκεδάσουν τη μοίρα τους
Σε ουρανούς από φωτιά.

Ίσως αν έβρισκα έναν μονάχα ξάστερο ουρανό
Το βλέμμα μου να ξεκουράσω
Ίσως αν έβρισκα λίγη άμμο καυτή
Τα χέρια μου να βυθίσω στις ανταύγειες της

Μάταια
Αυτές οι τρύπες μονάχα μπαλώνονται
Ίσα για να φαίνονται περίτεχνα οι όποιες αμυχές τους.

Με λέξεις ξεφτίδια
Πόσες σιωπές να ζωγραφίσεις;




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Helene52
08-01-2008 @ 05:40
Ίσως αν έβρισκα έναν μονάχα ξάστερο ουρανό
Το βλέμμα μου να ξεκουράσω
Ίσως αν έβρισκα λίγη άμμο καυτή
Τα χέρια μου να βυθίσω στις ανταύγειες της
::yes.:: ::theos.:: ::up.::
elena351
08-01-2008 @ 05:49
Με λέξεις ξεφτίδια
Πόσες σιωπές να ζωγραφίσεις;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
marakos1948
08-01-2008 @ 07:27
μουντός ο καμβάς της ψυχής σου..αλλά να μη ξεχνάς πως τα μπαλώματα πλέον είναι ξεπερασμένα και ανήκουν σ άλλες εποχές.Εμπρός για καινούργιο εργόχειρο με φωτεινά χρώματα και όχι προς Θεού ράβε-ξήλωνε στο παλιό και ξεφτισμένο
MARGARITA
08-01-2008 @ 08:10
Τρυπάει την καρδιά η γραφή σου....μπράβο σου
Καλή σου Χρονιά.....
foteinos
08-01-2008 @ 09:21
Πασχίζουν να υπάρξουν οι σιωπές μου
Να νικήσουν τις λέξεις
Τις φαύλες
Τις ξένες
Τις μόνες... επληκτική... πόσο δίκιο έχεις
::smile.::
TAS
08-01-2008 @ 11:26
βυθίστηκα στις ανταύγειες...
Φαληρέας
08-01-2008 @ 11:31
::up.:: ::up.:: ::up.::
justawoman
08-01-2008 @ 15:34
Άγρυπνο το σκοτάδι
στου φεγγαριού τη χάση
λάμπουν έρημα τ’ άστρα

κι ύστερα η σιωπή τραγούδησε...


καλή χρονιά Ειρήνη μου
Ναταλία...
09-01-2008 @ 04:25

Με λέξεις ξεφτίδια
Πόσες σιωπές να ζωγραφίσεις
υπέροχο ::yes.:: ::up.::
montekristo
09-01-2008 @ 04:31
τρύπιες λέξεις, συναισθήματα ακίδες στα νύχια...
εσύ με την σιωπή δεν τα πας καλά ::smile.::
anthrakoryxos
19-01-2008 @ 04:22
Ίσως αν...
Πόσες σιωπές, πόσες σιωπές..
χρήστος
21-01-2008 @ 01:33
ειρήνη τι να πω!!! γράφεις μοναδικά, χωρίς υπερβολή. να είσαι καλά.
κώστας νησιώτης
24-05-2008 @ 09:33
"Whereof one cannot speak, one ought to remain silent''

Wittgenstein, απο τα οξυτερα πνευματα που διάνυσαν τον πλανητη.

Συγχαρητηρια Ειρηνη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο