Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132006 Τραγούδια, 269762 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το βάλς των ωρών
 


Ήταν ένα άστρο πρωινό
μια ευωδιά ονείρου
Σεργιάνισε στον ουρανό
στις γειτονιές τ’ απείρου

Το φίλημα της πια αιχμηρό
σαν κάτι που σκοτώνει
Η συντροφιά της θρύψαλα
στου πόνου το μπαλκόνι

Με κάποια άσπιλη χαρά
έδεσε τα μαλλιά της
Και γίνηκε διάφανη
στο ύστατο άγγιγμά της

Ένα τραγούδι μακρινό
που χάθηκε και πάει
Μες τι διάφανο νερό
το βάλς των ωρών σταματάει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

μίλα μου σαν τη βροχή ... είμαι παιδί και μαθαίνω
 
Helene52
10-01-2008 @ 09:25
::up.:: ::yes.::
dragoste
10-01-2008 @ 09:32
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου!
Maria Olsen
10-01-2008 @ 11:43
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::smile.::
marakos1948
10-01-2008 @ 11:55
::up.::
iptamenos_gatos
10-01-2008 @ 14:00
Με κάποια άσπιλη χαρά
έδεσε τα μαλλιά της
Και γίνηκε διάφανη
στο ύστατο άγγιγμά της

γεια σου ρε ισι δωρα
που σολωμιζεις ωραια
isidora
10-01-2008 @ 23:39
Γιάννη μου αυτά τα ποιήματα σου θυμίζουν τίποτα;
http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/neaest/1762/23.html#1

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο