Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μάχη για το παράδεισο
 
Η μάχη για το παράδεισο ξεκίνησε νωρίς
σε μια θάλασσα από αίμα , πνεύμα
σε μια θύελλα φόβου κι αγωνίας
άγγελοι και δαίμονες λυσσάνε
βουίζει ο παλμός των ξεσκισμένων φτερών
τα νύχια σπάνε στο γδάρσιμο της άυλης σάρκας
η οργή οργιάζει σ’ οργισμένους ουρανούς
φυτρώνουν τα δόντια των Τιτάνων
και γενούν τέρατα βρέφη θανάτου
που πίνουν λαβα απ ‘ τα ηφαίστεια της Κόλασης
και τρώνε χώμα σπαρμένο με σάρκα και οστά
κι αυτό το κακό δεν έχει τελειωμό
εδώ και αιώνες εδώ και ώρες
και μέρες και νύχτες
για κάθε χαμένο άγγελο μια αμαρτία παραπάνω
για κάθε χαμένο δαίμονα μια καινούργια αρχή
κι ήμαστε μόνο στην αρχή γεμάτοι αμαρτίες
και ο θεός αναρωτιέται αν ειν αυτός δημιουργός
κι αν οι άνθρωποι
στρατός από ψυχές μαρτυρικές
γεννιούνται και πεθαίνουν
γεννιούνται και πεθαίνουν
χωρίς ποτέ να καταλάβουν το σκοπό
χωρίς ποτέ να καταλάβουν γιατί γεννιούνται
αφού πεθαίνουν
γιατί πεθαίνουν αφού γεννιούνται
κι αν είναι ο θάνατος μια ανακύκλωση
τροφή της σάρκας
κι αν οι μάχες σταματήσουν τι θα γίνει ;
γιατί καλούν οι δαίμονες τους άγγελους εχθρούς ;
γιατί οι άγγελοι τους δαίμονες το ίδιο ;
άγγελοι και δαίμονες από το ίδιο έρμα γεννημένοι
ποιοι ειν οι καλοί τι ειν οι καλοί και ποιος το διαχωρίζει ;
αφού όλοι εχθροί αποκαλούνται
έτσι κι αλλιώς όλοι πενθούν χαμένους
έτσι κι αλλιώς όλοι στα μαύρα ντυμένοι
κι αυτό που μένει στη συνέχεια ειν η ευχή
ο πόλεμος ποτέ να μην τελειώσει
για να μην πάψουν να υπάρχουνε ψυχές
καλές η κακιές δεν έχει καν σημασία.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Φροντίζω να μένω πάντα περήφανος μέσα στη λύπη μου. (Γουίλιαμ Σαίξπηρ)
 
Helene52
11-01-2008 @ 15:13
::theos.:: ::up.::
tomas_to_tomari
11-01-2008 @ 16:29
wreo agapite alla mia eikona mou xtipise polu asxhma...

βουίζει ο παλμός των μαδημένων φτερών

an mou epitrepeis den einai kotopoula oi demones kai oi aggeloi.8a mou arese kalitera kati se sxismena ftera..

a kai kati allo...o 8eos etsi opos faneronete kata thn pisth pou mou xarisan oi goneis mou otan gennh8ika xwris na me rwtisoun ,kserei
apo prin ti 8a sunvei gnorizontas arxh kai telos...opote mallon peri tou megistou sadisth 8a elega,me thn kaliterh kai xeiroterh es8ish tou xioumor pou uparxei,einai para enas a8oos dimiourgos pou anarotiete gia ta erga tou..oso gia ton polemo aggelon demonwn kai thn skepsh oti oso sunexizete 8a uparxoun oi kales kai oi kakes psuxes..den 8es na akouseis thn gnomh mou.arketa sou ga$#sa to ergo sou

to opoio einai wreo epanalamvanw
elena351
11-01-2008 @ 17:55
Πέστα βρέ Γιαννάκη μου..... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
tinios
11-01-2008 @ 22:35
Αιώνιες υπαρξιακές απορίες, δοσμένες με ένα πολύ καλό τρόπο!
h v maverick
12-01-2008 @ 02:43
Γιάννη καλημέρα. Υπέροχος τρόπος να ξεγυμνώνεις μια πραγματικότητα, προφανή μεν μα μη συνειδητή μερικές φορές.
Απλά τα πράγματα. Πολύ καλό.
balistreri
12-01-2008 @ 04:03
ποιος κέρδισε τελικά;;;
Γιαννης Στιχακης
12-01-2008 @ 12:24
Ευχαριστώ φίλοι μου για τα σχόλια σας κι ας με συγχωρέσουν αυτοί με τα βαθιά πιστεύω.
Αυτή δεν είναι παρά μια μάχη της ψυχής μου που τη δίνω κάθε μέρα για να μην τη χάσω.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο