| |
| | Της μοίρας |  | | | Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει, πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ... Γέρνεις και ο ίσκιος σου μ' αγγίζει κι εγώ ριγώ, κι εγώ ριγώ... | | |
[I][B][align=center]Έσβηνε η θάλασσα απαλά τα βήματά σου
κι ήτανε νύχτα με φεγγάρι μαγικό,
νύχτα του Αυγούστου που με πήρε μακριά σου
και από τότε έχω χρόνια να σε δω.
Θύμωνε ο άνεμος που έλεγα θα φύγω
κι ήτανε μέσα μου διπλός ο σπαραγμός,
που πάντα ήθελα στη σκέψη σου να μείνω
μα πάντα ήμουν της αγάπης κυνηγός.
Ρ. Πάνε λοιπόν τώρα κοντά είκοσι χρόνια,
χρόνια ατελείωτα στο απόλυτο κενό.
Είμαστε πάντοτε της μοίρας μας τα πιόνια,
και μας πηγαίνει με ακρίβεια στο γκρεμό.
Γέλαγε ο ήλιος όταν δίπλα μου ξυπνούσες,
ήταν του κόσμου η ιερότερη στιγμή.
Ήταν σαν ψέματα το πόσο μ' αγαπούσες
και η ανάμνηση αυτή δε θα σβηστεί.
Νύχτα σε άφησα και νύχτα θα γυρίσω
ακροπατώντας θα 'ρθω πάλι να σε βρω,
γιατί δε μπόρεσα εγώ να εκτιμήσω
αχ της καρδιάς σου τον κρυμμένο θησαυρό.[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αν ήξερες τις νύχτες μου ποιο ρεύμα τις χτυπάει, θα μ' έπαιρνες στα χέρια σου σαν κάτι που σκορπάει. | | | |
|
velico
15-01-2008 @ 07:36 | τέλειο! ::love.:: | | dragoste
15-01-2008 @ 07:44 | ::yes.:: Πάρα πολύ καλό! | | elena351
15-01-2008 @ 08:04 | Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει ::love.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Spartinos
15-01-2008 @ 08:25 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::up.:: | | ftx
15-01-2008 @ 14:39 | ωραίο είναι, αλλά θα προτιμούσα την τελευταία στροφή να έλειπε...
και το ρεφρέν να μην ήτανε ρεφρέν, αλλά τελευταία στροφή
...λέμε τώρα | | isidora
15-01-2008 @ 23:00 |
Γέλαγε ο ήλιος όταν δίπλα μου ξυπνούσες,
ήταν του κόσμου η ιερότερη στιγμή.
::theos.:: | | Δήμητρα
17-01-2008 @ 01:50 | Μίρκα μου θα συμφωνήσω με τον Ευτύχη όσον αφορά
την τελευταία στροφή.
Σαν σύνολο όμως είναι πανέμορφο.Αγγίζει...
Καλημέρα σου. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
