| |
Ήρθε το πρωί
Και εγώ ακόμα εκεί
Να παιδεύομαι συνέχεια
Δεν με αγαπάς είναι φανερό
Η καρδιά σου σαν ποτάμι τρέχει στο νερό
Αφήνοντας με εδώ νόημα στη ζωή μου να βρω
Φτάνει, φτάνει
Σαν τεντωμένο η καρδιά μου σκοινί
Φτάνει, φτάνει
Απαράλλακτη φιγούρα έχει μείνει
Φεύγω το αποφάσισα δεν ξαναγυρνώ
Στην κόλαση της καρδιά σου εγώ δεν ξαναζώ
Φτάνει, φτάνει
Απ' τον πόνο μου τώρα εγώ θα λυτρωθώ
Φτάνει, φτάνει
Απ' τον ψεύτικο παράδεισό σου εγώ θα βγω
Συνεχώς προσπαθώ
Νόημα να βρω
Και σκοπό στην ύπαρξή μου
Μα εσύ όλο φεύγεις και γυρνάς
Δεν μ’ αγαπάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
