| |
| | Και μόνο που υπάρχεις |  | | | Αφιερωμένο στην φίλη μου Maria Olsen, που παραπονιέται ότι την ψυχοπλακώνω! | | |
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
Ξεδίπλωσα απόψε, τα φύλλα της ψυχής μου,
μουτζούρες σκαλισμένες σε άγραφο χαρτί.
Ενθύμια κι εικόνες, της άχαρης ζωής μου,
σφάλματα κι απουσίες, κι ατέλειωτα γιατί.
Άπλωσα στο κρεβάτι, της μοναξιάς τις μέρες,
τις νύχτες του χειμώνα, που έλειπες εσύ.
Τις ώρες που τρυπούσαν, το στήθος μου σαν σφαίρες,
κι ο πόνος με κερνούσε, του φόβου το κρασί.
(Ρ)
Έφερες στη ζωή μου την Άνοιξη ξανά,
στη γκρίζα χειμωνιά μου, του Μάη ξαστεριά.
Στις δύσκολες τις ώρες, το χέρι να πιαστώ,
και μόνο που υπάρχεις, γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ.
Παλιές φωτογραφίες, αγάπες ξεχασμένες,
ασήμαντα σημάδια, στην άκρια του νου.
Βραδιές χωρίς ουσία, σχέσεις απελπισμένες,
ταξίδι στην ανάμνηση, τ’ απέραντου κενού.
Μα η μοίρα η καλή μου, μου έφερε εσένα,
κι ο κόσμος όλος άλλαξε κι έγινε φωτεινός.
Σβηστήκανε για πάντα, τα χρόνια τα χαμένα,
κι η κόλαση, παράδεισος έγινε, κι ουρανός.
(Ρ)
Έφερες στη ζωή μου την Άνοιξη ξανά,
στη γκρίζα χειμωνιά μου, του Μάη ξαστεριά.
Στις δύσκολες τις ώρες, το χέρι να πιαστώ,
και μόνο που υπάρχεις, γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | http://greekmusic.ning.com/( Όσοι πιστοί προσέλθετε!) | | | |
|
utterly sweet
17-01-2008 @ 00:22 | Έφερες στη ζωή μου την Άνοιξη ξανά,
στη γκρίζα χειμωνιά μου, του Μάη ξαστεριά.
Στις δύσκολες τις ώρες, το χέρι να πιαστώ,
και μόνο που υπάρχεις, γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ.
Απιθανο.... ::up.:: | | Maria Olsen
17-01-2008 @ 00:26 | Polu kalo ::yes.:: | | Helene52
17-01-2008 @ 00:54 | Πάρα πολύ καλόο είναι και το ρεφρέν απίθανο ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Την καλημέρα μου | | elena351
17-01-2008 @ 01:59 | Καλημέρα Νεκτάριε υπέροχο κομμάτι!! ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | λυγερή
17-01-2008 @ 03:52 | Τραγουδάς Νεκτάρια,τραγουδάς όλη σου η μιλιά ένα μελωδικό τραγούδι στον βουβό μας κόσμο.
Καλά νάσαι
http://ligery.pblogs.gr | | AndreasChristodoulou
17-01-2008 @ 04:24 | Πολυ καλο | | Ναταλία...
17-01-2008 @ 04:52 | Έφερες στη ζωή μου την Άνοιξη ξανά,
στη γκρίζα χειμωνιά μου, του Μάη ξαστεριά.
Στις δύσκολες τις ώρες, το χέρι να πιαστώ,
και μόνο που υπάρχεις, γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ.
υπέροχη γραφή ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | dragoste
17-01-2008 @ 06:13 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: Πάρα πολύ όμορφο! | | isidora
17-01-2008 @ 07:40 |
Άπλωσα στο κρεβάτι, της μοναξιάς τις μέρες,
τις νύχτες του χειμώνα, που έλειπες εσύ.
Τις ώρες που τρυπούσαν, το στήθος μου σαν σφαίρες,
κι ο πόνος με κερνούσε, του φόβου το κρασί.
Υπέροχο ::hug.:: | | Spartinos
17-01-2008 @ 09:51 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::up.:: | | velico
17-01-2008 @ 16:09 | θέλω τόσο να το ακούσω μελλοποιημένο!είναι υπέροχο Νεκτάριε...την καληνύχτα μου... | | ΝΙΚΟΣ P
17-01-2008 @ 22:38 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
