| |
Καυτή και κόκκινη της Γκίζας πυραμίδα
καύτρα ντυμένη με μια στάχτη γκριζωπή
της μοναξιάς μου φωτεινή πηγολαμπίδα
χρώμα στην άδεια της ζωής μου τη γιορτή.
Φτιάχνεις εικόνες στου σπιτιού μου το σκοτάδι
σαν στέκω μόνος και καπνίζω διαρκώς
φίλη πιστή όταν μου λείπει ένα χάδι
πηγή ζωντάνιας μα κι αέναως εχθρός.
Ρόδα από ένα Λούνα - Παρκ χωρίς πελάτες
μπορώ και έχω σαν γυρίζω τον καρπό
ζερβό σημάδι σε λιμάνι δίχως τράτες
στέλνω ρουφόντας απ' τη βάση σου καπνό.
Εγώ σ' ανάβω, εγώ σε φτιάχνω, εγώ σε βλέπω
μα και σ' απόσταση συγχρόνως σε κρατώ
τη δύναμή σου στο τασάκι καταστρέφω
και μ' όλα τ' άχρηστα στον κάδο σε πετώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
