| |
Σε δρόμο νέο και ταχύ
με έφερε μια μέρα
κακή μου τύχη για να δω
τι πέρασε σα σφαίρα,
δίπλα μου τον ένοιωσα
και μπρος μου καταλήγει,
να συναντά τη μοίρα του
σκοτάδι τον τυλίγει.
ποιανού πατέρα το παιδί
ποιανού παιδιού πατέρας
ποιας μάνας το παιδί
κείτεται εδώ πέρα
ποια όνειρα του στέρησε
ποιες υποσχέσεις δεν εκπλήρωσε
στη μάνα, στο παιδί του
στη σύντροφο του, στην καλή του
φεύγοντας τόσο νωρίς
μακριά απ' όλα τούτα
μήπως θαρρείς και ξέμπλεξε
μετά από τέτοια στούκα
την ώρα του την τελική
πολλοί θα μολογούνε
και ότι στάθηκε άτυχος
λίγοι θα το σκεφτούνε
αυτός, που δεν πρόσεχε
πολλοί θα βγουν να πούνε
τι σόι άνθρωπος να έτρεχε
σε μηχανή καβάλα
μα πέρασε καιρός, γιατρός
οι μνήμες ζαλωθήκαν
σε μέρη μακρινά του νου
κι ίσως να ξεχαστήκαν
μα πίσω έμειναν
πολλά ερωτηματικά
της μάνας, του παιδιού
η αγωνία του μετά
και η χήρα, ποια
αυτή η μορφονιά
που τη ζωή της έφτιαξε
πριν κλείσει η χρονιά
και το παιδί παράτησε
στη νόνα, τη γιαγιά
μεγαλωμένο το 'θελε
το αγάπαγε από μακριά
κι αυτό, ορφανό
διπλά ορφανεμένο
μαράζωνε και έσβηνε
μονάχο το καημένο
μια σπίθα άναψε
στο βλέμμα στην ψυχή
μια μηχανή σα χάιδεψε
από άλλη εποχή
σ' ένα χωράφι διπλανό
βρισκότανε από χρόνια
ένα κουφάρι σκοτεινό
στις θύμησης τ' αλώνια
ήταν ότι απέμεινε
από εκείνη την ημέρα
που του πατέρα τη ζωή
έκανε κάποιος πέρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
