| Άνοιξε για λίγο το παράθυρό σου
Χειμώνας και είναι όλα κλειστά
κλειδωμένα όπως και η καρδιά σου
σφυρίζει ο άνεμος και μου μιλά
με διώχνει με σπρώχνει να φύγω μακρυά.
Μα δεν εγκαταλείπω δεν φεύγω
άν δεν ανοίξεις το παράθυρό σου
δεν με κουράζει η αναμονή σου
μου φτάνει ένα βλέμμα απ'την ψυχή σου.
Στο στενό δρομάκι του σπιτιού σου
έρχομαι απόγευμα δειλά-δειλά
καρτερικά κρυμμένος στην γωνία
μήπως δω τα παράθυρά σου ανοιχτά.
Μα δεν εγκαταλείπω-δεν μπορώ
το πρόσωπο το ανοιξιάτικό σου
άν δεν κοιτάξω λίγο-στον Θεό σου
άνοιξε για λίγο το παράθυρό σου.
madlin
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|