Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132739 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βγες στο μπαλκόνι να δείς
 Δεν ξέρω γιατί... ειλικρινά δεν ξέρω... μα στη Νικόλ τ'αφιερώνω...
 
[font=comic sans ms]Κοίτα έξω απ’το δικό σου παραθύρι
Περάσανε οι ώρες κι η νύχτα ήρθε να γύρει
Βλέπεις τ’ολόγιομο το φεγγάρι που απορεί;
Κοιτά από ψηλά τον κόσμο μας και μάς παρατηρεί…

Μας βλέπει να αγαπιόμαστε κι όλα καλά περνάνε
Και ψάχνει ύστερα να βρει ξάφνου γιατί πονάμε
Κοιτάζει ζευγάρια πιασμένα από το χέρι
Που αν το αύριο τα βρει μαζί κανείς μας δεν το ξέρει…

Αναρωτιέται γιατί ναι οι άνθρωπο τόσο αστείοι
Που χωρίζουνε κοινές ζωές λόγοι τόσο γελοίοι
Σκέφτεται τι να φταίει που νιώθουνε μονάχοι
Που χάνουν ότι έζησαν και γίνονται πια βράχοι…

Το βλέπεις το φεγγάρι; Νιώθει κι εκείνο τόσο μόνο
Για τα αστεράκι π’αγαπά χάθηκε μες το χρόνο….
Μας νιώθει η πανσέληνος, πονά όταν πονούμε
Κι εύχεται αποβραδίς πάλι μη πληγωθούμε…

Έχει περάσει ολόγιομο από χιλιάδες μέρη
Έχει κοιτάξει τόπους που ο νους μας δεν τους ξέρει
Έχει διασχίσει θάλασσες, λόφους, βουνά, ποτάμια
Κι έχει κρυφτεί με την αυγή πίσω από καλάμια…

Κι όμως ακόμα σκέφτεται για εμείς να πονούμε
Κι ήρθε στο παραθύρι μου και λόγο θε να βρούμε…

[B]«Οι άνθρωποι φεγγάρι μου δεν ξέρουνε τι έχουν
Όταν δε, νιώθουνε πολλά άσκοπα φεύγουν και τρέχουν
Τους βλέπεις; Μένουν μόνοι τους… κι ύστερα σιγοκλαίνε
Πως η ζωή είναι άδικη στους εαυτούς τους λένε…

Μα φεγγαράκι μου λαμπρό δεν φταίει κανένας άλλος
Εμείς χάνουμε εκείνους π’αγαπάμε κι είναι καημός μεγάλος
Είναι ένα βάσανο πικρό που εύκολα δε ξεχνιέται
Είναι λουλούδι ξέχωρο που στην καρδιά γεννιέται…»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όταν ο πόνος κουρνιάζει στην ψυχή μου
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.
 
primavera
20-01-2008 @ 09:19
Μα φεγγαράκι μου λαμπρό δεν φταίει κανένας άλλος
Εμείς χάνουμε εκείνους π’αγαπάμε

έτσι είναι Χριστιάνα, κα ιτο φεγγάρι ,
είναι το μόνο που αντέχει τόσων ανθρώπων , καημούς !

::kiss.::
σ' ευχαριστώ για την αφιέρωση ::love.::
Άθη Λ.
20-01-2008 @ 09:26
είναι... είναι... είναι....

υ π ε ρ ο χ ο .....
tomas_to_tomari
20-01-2008 @ 09:46
polu me arese gluka gluka..
Φαληρέας
20-01-2008 @ 09:48
Βρε Χριστιάνα!!!
Αισθάνομαι άσχημα όταν σχολιάζω!!!
Μου φαίνεται ότι είμαι ανάξιος για να κρίνω την δημιουργία σου...
Τόσο μικρή στην ηλικία...αλλά με τεράστιο μυαλό...
Μένω έκπληκτος....Α Ψ Ο Γ Ο ! ! !
::love.:: ::hug.:: ::love.::
Γιώργος_Κ
20-01-2008 @ 10:43
Άμα είναι για τη φίλη μου, Χριστιάννα, μπράβο σου! ::love.:: Πολύ ωραίο!
marakos1948
20-01-2008 @ 10:53
::love.:: ::hug.::
Helene52
20-01-2008 @ 11:46
Μπράβο ... Υ π έ ρ ο χ ο ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Ayane_14
20-01-2008 @ 12:35
Τελειο! ::wink.:: ::love.:: ::hug.::
Μπραβο candoula!
Φεγγαροπετρα
20-01-2008 @ 12:37
υπεροχο! μιλας μεσα απο τη ψυχη κι΄αγγιζεις τη δικη μας.....
ΝΙΚΟΣ P
20-01-2008 @ 13:36
ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΜΜΑΤΙ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.... ::theos.::
ψιτ-ψιτ
21-01-2008 @ 01:40
::oh.:: ::razz2.::
iptamenos_gatos
21-01-2008 @ 05:31
::kiss.::
candy-candy
22-01-2008 @ 10:47
Να είστε όλοι πολύ πολύ καλά και να γράφετε τα αριστουργήματά σας στους στίχους!!!! Σας ευχαριστώ που περνάτε που και που από τα λημέρια μου, το εκτιμώ αφάνταστα!! Σας διαβάζω όλους αν και δεν μου μένει πάντα χρόνος για σχόλια!!! Καλή βδομάδα εύχομαι!!! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο