tik-tak
20-01-2008 @ 15:10 |
Σας αγαπώ,
μα δεν πενθώ
όταν θα φύγει κάποιος!
Είστε καλοί
είστε γλυκοί
μα ο κόσμος είναι σάπιος!
Γι' αυτό θαρρώ,
δεν αναιρώ
που είμ' εδώ ακόμα,
και σας θωρώ
κι απορώ
πού πάει τόση βρόμα!
| |
tomas_to_tomari
20-01-2008 @ 15:14 | polu wreo agapite... ::up.:: | |
Helene52
20-01-2008 @ 16:51 | Μες στων βυθών σου τις σπηλιές τις σκοτεινές
ναυάγιο...
αιώνες βρίσκομαι θαρρώ τιτανικός
σπασμένος.
Να ψηλαφίζω στα τυφλά τον πόθο μου
τον άγιο,
σαν εραστής ιδανικός, μα χρόνια
πεθαμένος.
Πολύ καλό ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
ΝΙΚΟΣ P
20-01-2008 @ 23:24 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ::theos.:: | |
AndreasChristodoulou
21-01-2008 @ 03:59 | Πολυ ωραιο | |
Maria Olsen
21-01-2008 @ 04:11 | Mou arese ::yes.:: | |
velico
21-01-2008 @ 09:27 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
isidora
21-01-2008 @ 10:43 | Υπέροχο, η τελευταία στροφή ήθελε λίγο πιο πολύ δούλεμα νομίζω ::up.:: | |
nirbana
21-01-2008 @ 11:46 | σας ευχαριστώ όλους
ευχαριστώ για τη συμβουλή σου ιsidora
ίσως έχεις δίκιο.. | |
MASTER
22-01-2008 @ 03:37 | κι εγώ...; εγώ που είμαι ιδανικός κι ανάξιος...;
Πολύ ωραίο Κατερίνα. Η τελευταία στροφή ίσως ήθελε δούλεμα στιχουργικά αλλά είναι πολύ μεστή σε νοήματα...Αν την πειράξεις, μην τα αλλάξεις.. | |
λυγερή
22-01-2008 @ 22:35 | "Μονάχος μου πορεύτηκα στον έρωτα
κι αντάρτης
ακροβατώντας στην κλειστή καμπύλη
των βλεφάρων.
Κι εσύ ντυμένη ολάκερη τα φώτα
της Αστάρτης,
σε άγνωστη και μυστική ακρογιαλιά
άναβες φάρο."
Όταν η καρδιά στοχάζεται τέτοιους στίχους γράφει.
Σ' ευχαριστώ για την στάση σου στο χιόνι. Μόνο που αν το
αφουγκραστείς καλλίτερα θα χάσεις την ελαφράδα του και θα κρατήσεις το βάρος του..
ttp://ligery.pblogs.gr
| |
 |
