Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δημιουργία
 
[align=center][B]Φτιάχτηκες από την ύλη
των ονείρων μου.

Κάποτε η μοναξιά με κυβερνούσε
ενώ το βλέμμα μου χανόταν
στον αφρό της θάλασσας.
Το αεράκι,ξέρεις,
μύριζε άνοιξη τότε.
Όμορφα λουλούδια ετοιμάζονταν
να ξεπροβάλουν άλλη μια φορά από το χώμα
και διψούσαν για δημιουργία.

Τότε,
με την άνοιξη και τα όνειρα παρέα
σε έφτιαξα.
Αρχικά δημιούργησα τα χείλη σου
κόβωντας ένα μπουμπούκι από τριαντάφυλλο.
Με τον αναστεναγμό μου,
σου έδωσα πνοή και ζωντάνεψες μέσα στην νύχτα,
ενώ με το πρώτο φως της ανατολής
σιγουρεύτηκα πως πια υπάρχεις
και φτιάχτηκες από μένα
-όπως η θάλασσα και ο αφρός-
έτσι και εσύ
μικρή μου θεά.

Σε είχα ήδη προσκολήσει στην ύπαρξή μου,
με άγγιζες κάθε που φυσούσε.
Περνούσε ο καιρός,
και για λίγο σταμάτησα να σε βλέπω
αλλά εσύ,
ήδη ωρίμαζες μέσα μου.
Το πιο όμορφο λουλούδι στον κήπο της καρδιάς μου.
Αφού, ναι,
εγώ σε είχα φτιάξει.

Εγώ το χώμα και εσύ ο ανθός,
ώσπου στάθηκες δίπλα μου
μέσα στο όνειρο.
Το όνειρο που ποτέ δεν τελειώνει.[/B][/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Έρωτας - η ομορφιά της αντίφασης
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θα όριζα εν συντομία την ποίηση σαν τη ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς.
 
Helene52
21-01-2008 @ 13:10
Εγώ το χώμα και εσύ ο ανθός,
ώσπου στάθηκες δίπλα μου
μέσα στο όνειρο.
Το όνειρο που ποτέ δεν τελειώνει.
Καταπληκτικό ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
tomas_to_tomari
21-01-2008 @ 13:13
re skotine mou ftiaxneis kai mena mia giati den painoun ta xeria mou se auta... ::laugh.::
wreo pandos ::up.::
nirbana
21-01-2008 @ 14:05
αληθινή δημιουργία....το ποίημά σου
ονειρικό και με πολύ ευαισθησία ...

καλό βράδυ
Ναταλία...
21-01-2008 @ 20:42
Σε είχα ήδη προσκολήσει στην ύπαρξή μου,
με άγγιζες κάθε που φυσούσε.
Περνούσε ο καιρός,
και για λίγο σταμάτησα να σε βλέπω
αλλά εσύ,
ήδη ωρίμαζες μέσα μου.
Το πιο όμορφο λουλούδι στον κήπο της καρδιάς μου.
Αφού, ναι,
εγώ σε είχα φτιάξει

πολύ όμορφο είναι ::yes.:: ::theos.::
elena351
21-01-2008 @ 21:08
Aγγίζει ευαίσθητες χορδές η γραφή σου!!!
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου!!
ΑΙΟΛΟΣ
21-01-2008 @ 22:39
Πολύ καλή η "δημιουργία" σου..
Καλή σου μέρα..
::smile.::
primavera
21-01-2008 @ 22:49
τελικά αυτή η εποχή σε εμπνέει, όπως τότε...

όπως η Άνοιξη θα σε ακολουθεί...

καλημέρα ::rol.:: ::love.::
Φεγγαροπετρα
22-01-2008 @ 13:28
YΠΕΡΟΧΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Τ ΑΛΛΑ ::up.:: ::up.::
Antigoni
23-01-2008 @ 03:33
παρα πολυ ομορφο Νικο
NIK-TSIK
28-02-2008 @ 02:07
φτιάχτηκες από μένα ,όνειρο που δεν τελειώνει..
::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο