stixoi.info: Ζωγραφίζοντας κουτσό με κάρβουνο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133376 Τραγούδια, 272104 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ζωγραφίζοντας κουτσό με κάρβουνο

Καλημέρα!

Το ξέρεις, δεν το ξέρεις;
Δεν είναι η συνταγή.
Είναι το χέρι.
Η κατσαρόλα, τα υλικά, η συσκευή.
Ένα κουταλάκι του γλυκού ή της σούπας για ένα λίτρο νερό.
Η σταθερή το νερό.
Το νερό που κυλά.
Κατάλαβες;

Κι όμως είναι η σταθερή γιατί ένα λίτρο είναι ένα λίτρο.
Το κουταλάκι του γλυκού όμως πώς να είναι η σταθερή που νομίζεις;
Δεν έχουν όλα το ίδιο μέγεθος.
Δε συμφώνησαν οι κατακευαστές.
Είδες που μετράει το μέγεθος τελικά κι όχι η ποσότητα υγρού;
Μα ναι. Εκεί μπαίνεις εσύ.
Το χέρι.
Μπορεί να σου κόψει μπορεί και όχι.
Να αναλογιστείς το ακριβές μέγεθος του κουταλιού που θα χρησιμοποιήσεις.
Τι νόμιζες;

Όχι ρε χαζό. Δε λέω πάλι βλακείες.
Ούτε τρέχει η γλώσσα μου από το ένα θέμα στο άλλο.

Πόσο θα κρατήσει δε με ρώτησες;
Για να σου πω πόσο πρέπει πρώτα να σου πω πώς.
Ε! Αυτό.
Δεν υπάρχει συνταγή.

Βάλε το χέρι σου να βάλω τη θερμοκρασία και θα δούμε.
Θα ψηθούμε ή θα γίνουμε κάρβουνο;
Α! Και μην ξεχάσεις! Άμα γίνει ο ένας απ' τους δυο κράτα το.
Το κάρβουνο λέω.
Να γράψεις ποιήματα.
Μπορεί να βγούνε σαν το κουτσό που ζωγραφίζαμε παλιά
και στα κενά του χοροπηδάνε κερδίζοντας παιδιά.

Τα χαμένα το κάρβουνο θα πατάνε.
Έντάξει;
Το 'πιασες;
Πέτα το τώρα.

[I]Με περιμένουν τα παιδιά να παίξουμε κουτσό.[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 6


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

iptamenos_gatos 22-01-2008 @ 05:03	με εστειλες αδιαβαστο τι ειπες τωρα;
tomas_to_tomari 22-01-2008 @ 06:13	kai egw koufa8ika....fovero agapith mou ::up.::
nirbana 22-01-2008 @ 06:55	μου άρεσε πάρα πολύ γιατί μ'έβαλε στη διαδικασία να σκεφτώ για να καταλάβω.. μπράβο..
justawoman 22-01-2008 @ 13:19	Ο αστάθμητος παράγοντας και η διαίσθηση... να, κάπου εκεί θα με βρεις... Το τι είχα πεθυμήσει ένα απ' αυτά τα αλλοπρόσαλά σου δε λέγεται τώρα εκείνα τα χαμένα για τους χαμένους λέω να τα εξορίσεις απ' το ποίημα Το κάρβουνο όχι, είναι μεγαλείο! φιλιάαααααα ::love.::
MASTER 22-01-2008 @ 14:13	Τελικά είσαι μια κουζουλή Κρητιτσιά!
Maria Olsen 22-01-2008 @ 14:59	Το κείμενό σου είναι ευφυέστατο, μπράβο σου ::yes.:: Το κρατώ γιατί έχει νόημα βαθύ και γραμμένο με τέτοια ευφράδεια και αμεσότητα που σε κατακτά...
ka ti na 23-01-2008 @ 02:17	Μου επιτρέπεις να το κρατήσω στα αγαπημένα μου... ..με σκληρή παγερή τρυφεράδα δίνει απαντήσεις και σε δικά μου θέματα...αφαιρώντας μόνο τη τελευταία πρόταση...
ARGY 24-01-2008 @ 08:54	μ΄αρέσεις βρε Τζένη! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο