| |
Ονειρο ητανε και παει..
μα ηταν ζωντανο
για μια φορα αγαπησα και εγω
για μα φορα ειπα το "Σ'αγαπω"
σαν καλυτερα να ειναι
σαν κατι να κερδισα απ'αυτο
μα δεν ειναι η αληθεια
το τελος ειναι τουτο
τωρα παι μπορω να ξερω
μπορω με σιγουρια να δω
Τωρα ηταν η στιγμη
μα χαθηκε κι η ελπιδα αυτη
το "σ'αγαπω" που ποτε δεν ακουσα
δεν εχω πια ελπιδα να τ'ακουσω
Ονειρο ηταν και παει
μα πισω στην μιζερια δεν γυρνω
εκεινη παλι με χαλαει
κι εγω γυριζω και κοιταζω τον θεο
δικα του λαθη εγω πληρωνω
δικες του αμαρτιες
τον δικο του εγωισμο
την μεγαλομανια του και της επιδειξης τον καημο
εκεινος εκανε το λαθος
εκανε το λαθος να φτιαξει ανθρωπακι μοναχο
Ξερεις τωρα...
εκει σοτν παγκο εργασιας
που φτιαχνει ανθρωπακια απο πηλο
ζευγαρακια φτιαχνει
ενα ενα χωριστα και να ταιριαζουν
και μετα στη γη τα αμολαει
πηλινα τα φτιαχνει μα καθενα χωριστα
διχως καλουπι
διχως μηχανες
ενα ενα χωριστα με μερακι και αγαπη
μα Θεος ειναι κεινος
δουλειες πολλες και τρεχει
busy οταν εφτιαχνε εμενα
του τυχανε πολλα κακα
σε μια μερα μαζεμενα
εκει που σχεδον μ'ειχε φτιαξει
(ολος ετοιμος εγω μονο διχως το μυαλο)
Του τυχε κατι του φουκαρα
και ετρεχε τον κοσμο να βαλει σε σειρα
στα γρηγορα και βιαστηκα μας εριξε στην γη
τον δρομο μας να βρουμε
μα μες στης βιασης του τη φουρια ειχε ξεχαστει
εμενα μονο με εριξε στη γη διχως ταιρι για μενα να φτιαχτει
Και περασανε χρονια και πολλα
Και διχως ταιρι χαμενος 'γω στη μοναξια
και ναι.. εκλαψα πολυ
μα η φωνη μου εκει πανω που να ακουστει
busy εκεινος, ειχε δουλεια πολυ
Μα ενιωσε η θαλασσα το δακρυ μου,
εκεινο που την εκανε αλμυρη
το 'πε στο φεγγαρι
που σαν ερωτας καθε βραδυ την κοιτα
το φεγαρι το'πε του ουρανου
και ενα πρωι εκεινος τ'ηλιου το'πε
ολο το συμπαν ηξερε
την μοναξια μου ειχε δει
εβρεχε ο ουρανος μα κλαμα ηταν
ανταριαζε η θαλασσα μα θυμος ηταν
εκαιγε ο ηλιος μα της λυπης πονος ηταν
χανοταν το φεγγαρι μα μαραζωμα ηταν
Ολα κι ολοι ωρυονταν και μανιασμενοι τον Θεο κοιτουσαν
Πως μπορεσε ετουτο να το κανει
πως μπορεσε στην μαναξια να τον εξορισει
πως μπορεσε ποτε να μην το δει?
Ετσι κεινος το δε το ανθρωπακι
και την μοναξια την ειδε
και των χρονων καημο
και τον πονο ειδε
Τυψεις πιασαν τον Θεο
Τυψεις και ενοχες
πως εκεινος γενησε τον καημο
πως γενησε τουτες τις πληγες?
Αμεσως στην δουλεια το αδικο να επανορθωσει
το ταιρι του να φτιαξει
τη μοναξια του να την διωξει
Και το κανε καλα
με ειλικρινια
με τον τυψεων τον καημο
της αγαπης το μερακι
των ενοχων το δακρυ
Να του φτιαξει ταιρι μοναδικο
να του δωσει ταιρι που αλλος να μην εχει
για τα χρονια που 'χασε ποτε να μην κλαψει
τον πονο που νοιωσε να μην το ξανανοιωσει
την θαλασσα πιο αλμυρη να μην την κανει
και το κανε το θαυμα του Αυτος
Θεος ειναι, τα θαυματα ειναι η δουλεια του
Εφτιαξε ταιρι μοναδικο
ροδου μπουμπουκι το πρωι
το βραδυ τριανταφυλλο ανοιχτο
του Λεοναρντο πινακας την μια
σελιδα απο σαιξπηρ γινεται μετα
ηλιου φως
σεληνης μαγνητισμος
των αστρων αρχηγος
την εκανε τα παντα αυτου του κοσμου
μα και κοσμων αλλων
ολα τα γραματα του αλφαβητου
ολα τα αλφαβητα της γης
ολες οι γαιες του συμπαντος
ολα τα συμπαντα της φαντασιας
δεν φτιαχνουν λεξεις αρκετες το μεγαλειο της να περιγραψεις
Σας το'χα πει
την μαγαλομανια του Θεου εγω πληρωνω
ταιρι για να ζω μου ελειπε
Οχι Θεα να προσκυνω
οχι Θεα να την λατρευω
οχι Θεα σε κεινη να προσευχομαι
οχι Θεα για κεινη να προσευχομαι
οχι Θεα να με πονα και να με νοιαζεται οπως ο Θεος
μα ταιρι να με αγαπα, κοντα της να με θελει.
Ψυχουλα ηθελα εγω στην ψυχη μου να μιλησει
μα μες την μεγαλομανια του ο Θεος
μου φτιαξε για ταιρι τον ιδιο του τον εαυτο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
