| |
[align=center]Πριν ακόμη σε γνωρίσω
δεν ήξερα πως να πετώ
πάντα έψαχνα την αγάπη
μα εκείνη έπαιζε κρυφτό
Κι εκεί που πήγα να ριχτώ
στις θάλασσες της γης
στο διάβα της ζωής μου
βγήκες στο φως της αυγής
[I]Γιατί εσύ μονάχα μ' έκανες ν' αφεθώ
σ' αυτό το βλέμμα το στεγνό.
μες στο χάος αυτής της γης
ξεφύτρωσες σαν Θεός από μηχανής
Γιατί εσύ μονάχα μου μαθες ν' αγαπώ
σαν θνητός τώρα σ' ακολουθώ
κάθε λέξη σου Τίμιος Σταυρός
κι η αγάπη σου ο ίδιος ο Θεός[/I]
Έπειτα το γέλιο χάθηκε
και τα όνειρα μαχαίρια στην ψυχή
πάλι σκότωσες το φτωχό σώμα
που έψαχνε φως να λυτρωθεί
Το βλέμμα σου τώρα μοιάζει ξένο
δυο άγνωστοι είμαστε πια εμείς
Ο κύκλος ήρθε πάλι απ' την αρχή
μα, πάλι κάπου θα με βρεις[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
