| Νιώθεις ένα κενό
Θες να γελάσεις μα ένα δάκρυ βάφει μαύρα
τα αστραφτερά σου δόντια.
Θες να βγεις από το σπίτι.
Μα η καρδιά σου διπλοκλείδωσε την πόρτα
και η ψυχή σου αμπάρωσε τα παντζούρια...
Και δεν μπορείς ούτε τον ήλιο να δεις...
Αυτόν τον ήλιο που τον ανάψαμε οι δυο μας
Αυτόν τον ήλιο που δεν το σκίασε κανένα
σύννεφο του μίσους και του θυμού.
Αν μπορούσες να τον έβλεπες
θα κοίταζες το ποιο λαμπρό και φωτεινό ήλιο
που είχες δει ποτέ σου.
Το φροντίζω εγώ να λάμπει με την ελπίδα
ότι θα τον ξανά δεις.
Νερό θες να πιεις μα στάζει φαρμάκι η βρύση.
Να ξεδιψάσεις με αυτό δεν μπορείς.Θα πεθάνεις...
Πιες από το μπουκάλι μου.
έχει δροσερό,καθαρό νερό για εσένα....
Τσιγάρο θες να ανάψεις.
Αλλά σου φαίνεται ασήκωτο και ας το κάνεις χρόνια
Πάρε από το πακέτο μου
Εγώ σταμάτησα να καπνίζω
από τότε που ο καημός, χειροτέρεψε τον βήχα μου.
Δεν ξέρεις τι θές να κάνεις...
Μα οτι και αν κάνεις θα στρέφεται εναντίον σου
Γιατί καπετάνιος στο τιμόνι του δικού σου εγώ και θέλω, ήμουν εγώ.
Τώρα δεν μπορώ να είμαι. Το επέλεξες εσύ.
[/B]Κάνε λάθη...[B]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|