| |
| | Ο Δέκαρχος (μέρος τέταρτο) |  | | |
Ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να γεμίζει τις κερκίδες του αμφιθέατρου, φέρνοντας μαζί του και το μεσημεριανό του φαγητό. Άλλοι όμως προτίμησαν να σπεύσουν πρώτα στα κιόσκια των εμπόρων στοιχημάτων ,σχηματίζοντας ατέλειωτες ουρές.
Στο κέντρο της λίμνης και πάνω στην πλωτή εξέδρα εγκαταστάθηκε μια μικρή δύναμη λεγεωνάριων, οπλισμένη με τσεκούρια ώστε ν αποτρέπει τους ναυαγούς να την χρησιμοποιήσουν σαν σανίδα σωτηρίας,.
Όταν τα βούκινα ήχησαν αναγγέλλοντας την άφιξη του αυτοκράτορα και της προσωπικής του φρουράς,τα πλήθη σηκώθηκαν τείνοντας το δεξί χέρι σε χαιρετισμό,την ίδια σχεδόν στιγμή που ο Λεντίνος άρχισε ν ανεβαίνει δαφνοστεφανομένος και καμαρωτός τις σκάλες προς το θεωρείο του Καίσαρα ,ακολουθούμενος από τους πέντε ιδιοκτήτες των μονομάχων.
Η κάθε βάρκα ,έσπευσε να πάρει θέση κάτω απ το θεωρείο, ενώ οι κωπηλάτες έτειναν σχεδόν ταυτόχρονα τα κουπιά τους προς τον αυτοκράτορα,σε ένδειξη χαιρετισμού, αναφωνώντας ¨χαίρε Καίσαρ,οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν¨, αποσπώντας τα χειροκροτήματα των χιλιάδων θεατών που ήδη είχανε γεμίσει ασφυκτικά τις κερκίδες.
Ο Λεντίνος στέκοντας προσοχή μπροστά στον Καίσαρα , άρχισε να τον ενημερώνει για το πρόγραμμα που θα ακολουθούσε. Κατόπιν αφού έλαβε με νεύμα του την εντολή ν απευθυνθεί και στο πλήθοςι, άρχισε τον λόγο του,όσο πιο δυνατά μπορούσε.
¨¨Ρωμαίοι πολίτες, σήμερα θα παρακολουθήσετε μια σκληρή ναυμαχία, που θα δώσουνε οι μονομάχοι από πέντε υπόδουλες χώρες,,ο καθένας εναντίον των άλλων¨¨ Ιαχές κάλυψαν τα λόγια του καθώς, εκείνη την στιγμή μεταφέρθηκαν μέσα σε δίχτυα και με την βοήθεια δεκάδων σκλάβων και οι δώδεκα πεινασμένοι κροκόδειλοι.¨¨Τα αιμοβόρα αυτά αμφίβια,θα αναλάβουνε το έργο των νεκροπομπών¨¨συνέχισε με στόμφο ο Λεντίνος,διακοπτόμενος από χειροκροτήματα και επευφημίες.Κατόπιν σηκώνοντας το χέρι ψηλά ,έδωσε το σύνθημα για την παρέλαση των κωπηλατών πάνω στις βάρκες τους.Καθε μια από τις βάρκες άρχισε να κινείται κυκλικά στο αμφιθέτρο,ενώ ο Λεντίνος κατονόμαζε και την εθνότητα των κωπηλατών της ¨¨ιδού οι Γαλάτες¨¨διακοπτόμενος από χειροκροτήματα του πλήθους ¨¨ιδού οι Νουβιο騨 ..Αφού κατονόμασε το έθνος και της τελευταίας βάρκας,έκανε ένα μικρό διάλειμμα.
Η γλυκιά Πουλχερία καθισμένη στην ψηλότερη κερκίδα του αμφιθέατρου μαζί με φίλες της ,δεν άφηνε το βλέμμα της ούτε στιγμή ν αποσπαστεί απ τον αγαπημένο της Ερωδιό, που περίμενε υπομονετικά μέσα στην βάρκα του μαζί με τους δέκα συντρόφους του να δοθεί το σύνθημα για την έναρξη της ναυμαχίας.
Ξαφνικά ο Λεντίνος σχεδόν ουρλιάζοντας,ώστε να παρασύρει τους θεατές σε ουρανομήκεις ζητωκραυγές,ανάγγειλε το πιο απάνθρωπο μέρος του προγράμματος.¨Ρωμαίοι πολίτες,..και τώρα η καθιερωμένη σπονδή στον Ποσειδώνᨨ .Αυτό ήτανε το σύνθημα ώστε οι πραιτοριανοί να σπρώξουνε από την ξύλινη εξέδρα στο νερό ένα δύστυχο σκλάβο,ενώ ταυτόχρονα άλλοι σκλάβοι απελευθέρωναν ένα προς ένα τους πεινασμένους κροκόδειλους .
¨¨αν τα καταφέρει να φτάσει ζωντανός κάτω από το θεωρείο του τιμημένου μας αυτοκράτορα ,στην πλωτή εξέδρα για τους νικητές,τότε θα του χαρισθεί η ελευθερίᨨσυνέχισε, κάνοντας μια υπόκλιση προς την πλευρά του Καίσαρα.
Ο κόσμος όρθιος χειροκροτούσε μην αφήνοντας από τα μάτια τον δύστυχο σκλάβο που ήδη άρχισε να κολυμπά με πανικό τα διακόσια πόδια που τον χώριζαν απ την ελευθερία και την επιβίωση του…
marakos
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
marakos1948
25-01-2008 @ 09:30 | velico25-01-2008 @ 11:02Μου θυμίζει τη σημερινή πραγματικότητα: ανακαλύπτει κάποιος ένα θύμα, ξεσκεπάζει ένα σκάνδαλο, ο όχλος πανιγυρίζει, στα παρασκήνια κάποιος υποφέρει σιωπηλός...
tinios25-01-2008 @ 11:04Βρε Μάριε, δεν το βγάζεις βιβλίο, να μην στραβωνόμαστε στην οθόνη!
Πολύ καλό!
marakos25-01-2008 @ 11:08φίλε Τινιε γιόκ παρά μπανιστίρ τεφτέρ
Καλλιόπη έχεις δίκηο,σε αρένα ζούμε άλλωστε...
E
ΛΕΩΝ5325-01-2008 @ 13:07Είσαι μια απέραντη όαση γνώσεων. Πάντα θα διδασκόμαστε από σένα. Φιλιά σε σένα και στην γυναικούλα σου Μάριε
marakos25-01-2008 @ 13:09σ ευχαριστώ Λέοντα,βάζω και μπόλικη φαντασία,μη τα παίρνεις ούλα τοις μετρητοίς,έτσι?
MASTER25-01-2008 @ 16:07Το διαβάζω χωρίς να χάνω επισόδειο. Θα τα πω στο τέλος, πολύ ωραίο κι ενδιαφέρον μέχρι στιγμής...
marakos25-01-2008 @ 17:09σ ευχαριστώ Μaster ,με τιμά το ότι βλέπεις θετικά το πρώτο μπουσούλισμα ενός γερο σκιτσογράφου στο χώρο της λογοτεχνίας | | ψιτ-ψιτ
25-01-2008 @ 09:52 | ::wink.:: ::yes.:: | | Medelegief
25-01-2008 @ 11:04 | ::yes.:: ::up.:: | | tomas_to_tomari
25-01-2008 @ 11:39 | sunexizeis na kratas amioto to endiaferon mou agapite...
| | marakos1948
25-01-2008 @ 13:58 | σ ευχαριστώ τομας για την υπομονή σου,αλλά δεν καταλαβαίνω τον φίλο Σωκράτη,που δεν θέλει χαρούμενο τέλος.Μα όλα μαύρα κι άραχνα πρέπει να τα βλέπουμε στη ζωή?Πρέπει να σβήνουμε και καθε ελπίδα για το μέλλον,ακόμα οταν το διαχειριζόμαστε για λογαριασμό των ¨΄ηρώων¨¨μας?
Επειδή λοιπόν κάθε μέρα γράφω και καποιο επεισόδιο και μάλιστα απ ευθείας στο μόνιτορ και χωρίς να έχω το παραμικρό σενάριο το που θα καταλήξει,ελπίζω ν αρέσει το τέλος του σε όλες τις πλευρές.Χαίρομαι που κάποιοι με τιμούν διαβάζοντας με και έτσι δεν θα πάω με τίποτα ..αδιάβαστος.Σας ευχαριστώ πολύ ! | | Helene52
26-01-2008 @ 13:20 | Πάω στο επόμενο τώρα.... μην ακούσεις τον Παντελή ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
