| |
Κοιτάζοντας τα ωκεάνια μάτια σου ταξίδια μου έρχονται στο νού
Ταξίδια σε θάλασσες μύθων,σειρήνων,δελφινιών
Διάπλη σε πελάγη ονείρου,σε παραλίες νησιών εξωτικών,
Που εικονίζουν απλόχερα το είδωλο σου στα πλάτη τ’ουρανού
Στην τρέλλα της βιασύνης μου ,έρχεται άραγμα σε λιμάνι ορθρινό
Τι σκόρπια ρόδα ,τι άθιχτος χρυσός ,με υποδέχονται δώρηματα ζωής
Καλά μυνήματα αγάπης κι υπέροχης στοργής
Απλόχερα ξεσπάσματα απο θέρος σταθερό
Πιο μέσα ακολουθεί η πόλη,την αφήνω βιαστικός
Λίγων στιγμών κινήσεις αρκούν,με φέρνουνε σε κάμπους εκστατικούς
Τέλος δεν έχει η ηδονή ανοίγει μπροστά μου δρόμους ολισθηρούς
Γλυκομίλημα και φιλί μου ευφραίνει το βήμα, με άγει πόθος σοβαρός
Συνεχιζεται
Με συγχωρειτε παιδια ,επειγον περιστατικο της εργασιας μου με αναγκαζει να αποσυρθω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
