| Τα βράδια προσεύχομαι για να είσαι εσύ καλά,
η σκέψεις μου μαζί σου και ας μακρυά.
Ακροβατώ σε μια κλωστή που σπάει και αναρωτιέμαι.
στην λύπη και την στεναχώρια θέλεις να κυλιέμαι;
Και όσο κυλάει ο χρόνος , τόσο μεγαλώνει ο πόνος...
Μου λες να φύγω να χαθώ,
από τα μάτια σου να εξαφανιστώ.
Στα δάκρυα σου να πνιγώ,
το χαμόγελο σου να μην το ξανά δω.
Ακούω ότι μου λες και φεύγω μακριά,
πόνο σου προκαλώ και δεν νιώθεις καλά,
Ίσος είμαι ένα λάθος σου μικρο,
που σε ταλαιπωρεί τόσο καιρό.
Και όσο κυλάει ο χρόνος , τόσο μεγαλώνει ο πόνος...
Μου λες να φύγω να χαθώ,
από τα μάτια σου να εξαφανιστώ.
Στα δάκρυα σου να πνιγώ,
το χαμόγελο σου να μην το ξανά δω.
Μα σου φωνάζω πως θα είμαι εδώ,
γιατί νοιάζομαι και προσπαθώ.
Αχ ρε Ευγενία σ' αγαπώ,
δεν έχω τίποτα άλλο πια πω.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|