Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271254 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σύγχρονοι λύκοι
 
τι να ζητήσεις από ένα αναλώσιμο σύμπαν..

να πέφτει βροχή, με στάλες βαριοπούλες, να κοιμηθώ μια μέρα ξέγνοιαστος, ενώ το παρελθόν κάνει κουπί, ενώ το παρόν προλαβαίνει το τρένο, ενώ το μέλλον καταργεί την ειρωνική ματιά του.

το αρχέτυπο να τρίβει τα μάτια του, μπροστά στο καινούργιο, όχι από ανάγκη, αλλά από δέος.

Από λύσσα για κάτι καινούργιο, αυτόφωτο.


Έβλεπα διαφημήσεις, είχε μια γκόμενα που διαφήμιζε σαμπουάν,
σκεφτόμουν πόσο θα ταίριαζε με τη μπύρα μου μια τέτοια γκόμενα

κι έξω από το τζάμι του ταξί, είδα μια εκνευρισμένη ράτσα
ψάχνουν το μαχαίρι, ή το κόκαλο
ψάχνουν κάποιον να λιθοβολήσουν- έτσι τους είπαν.

απλά αν κοιτάς τον ουρανό,
είναι σίγουρο πως θα φας τη κεφάλα σου σε καμια κολώνα,
η κάτι ακόμη χειρότερο

πχ, στην πραγματικότητα

η στην ενημέρωση της πρόβλεψης της πραγματικότητας.

ακόμη καλύτερα: στον εκτροχιασμό της πραγματικότητας,
μέσω hardcore τηλεκατευθυνόμενης πλασματικής βίας.

πάλι καλά το τζάμι του σπιτιού μου,
είναι μονίμως θολό από την κάπνα,
αποφεύγω μάλλον,
τα δυνητικά έκτροπα
σε περίπτωση που θα έκανα την ιστορική κίνηση να κοιτάξω έξω
σε περίπτωση που θα έβρισκα το έξω πιο ενδιαφέρον από το μέσα.

αυτό βολεύει βεβαίως
βρομόσκυλα σαν εμάς που το παίζουμε λύκοι...

αλλά αν θέλουμε να είμαστε λύκοι,

δεν χρειαζόμαστε καμία συνταγή
δεν χρειαζόμαστε καμία διαταγή
επιταγή
παραβολή
υποταγή
αναγωγή
υποβολή
υπερβολή...

καμία πια αναβολή
για να είμαστε λύκοι

απλα θα βγούμε έξω και θα ουρλιάξουμε αυτό που θέλουμε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Paxatouridis
04-02-2008 @ 14:07
don't fear the reeper, blue oyster cult
silmariel
04-02-2008 @ 14:29
"Στερεότυπα"
Δήμητρα Γαλάνη

Ώρα τρεις τη νύχτα,
ανεβαίνω τα σκαλιά
μα δε νυστάζω
μ' ανοιχτό το φως ξανά,
τη δική σου τη μεριά
ούτε που κοιτάζω

Τι είναι αυτό που λείπει
απ' τη μέσα μου ζωή
τα δάχτυλά σου
μια γουλιά νερό θα πιω
πώς αλλιώς να καταπιώ
πως τα πάντα αλλάζουν

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...

Άμα θες να δεις
τη δικιά μου τη σκιά
αντί για μένα
όπου πάω, τ' ακούς, να 'ρθείς
να κοιτάς από μακριά
το δικό σου ένα

Δε μπορώ να ζω
εδώ μέσα άλλος κανείς
θα βγω λιγάκι
δυο μικρά πουλιά πετούν
στα μηνύματα αδειανό
τ' άσπρο φακελάκι

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...


(αντί σχολίου)
tomas_to_tomari
04-02-2008 @ 16:49
an kai xanei kapou htan polu kalo agapite mou...twra me sunxoreis lew na vgw eksw na ourliaksw...
AleXandros K.
04-02-2008 @ 17:43
άπαξ και το συνειδητοποιήσουμε το ουρλιαχτό θα βγει σχεδόν σαν προσευχή φίλε μου Παχατουρίδη...

"να πέφτει βροχή, με στάλες βαριοπούλες, να κοιμηθώ μια μέρα ξέγνοιαστος, ενώ το παρελθόν κάνει κουπί, ενώ το παρόν προλαβαίνει το τρένο, ενώ το μέλλον καταργεί την ειρωνική ματιά του."
Πολύ καλή περιγραφή αυτή η στροφή....!
Την καλησπέρα μου
MASTER
05-02-2008 @ 02:35
αν το κάνουμε αυτό θα μας περάσουν για τρελούς. Αλλά σε έναν τρελό κόσμο, ίσως και να επιβιώσουμε..
Ναταλία...
05-02-2008 @ 03:22
απλα θα βγούμε έξω και θα ουρλιάξουμε αυτό που θέλουμε.
::yes.:: ::yes.::
nirbana
05-02-2008 @ 11:13
κι εγώ θέλω πολλές φορές να ουρλιάξω
αλλά ..φοβάμαι το δρομοκαίτειο..
γι' αυτό ουρλιάζω μπροστά στον καθρέφτη μου..

επαναστατικό...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο