| |
| | Ο Δέκαρχος (μέρος ενδέκατο ) |  | | | ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ | | |
Σκάλιζε τη φωτιά μπροστά από την εστία της,όταν εκκωφαντικοί χτύποι στην αυλόπορτα την έκαναν να παρατήσει την μεσημεριανή προεργασία για το φαγητό και να τρέξει αλαφιασμένη προς τα κεί.Ξεμαντάλωσε βιαστικά την βαριά δρύινη πορτα σχεδόν τρέμοντας.Ενας πελώριος όγκος που έκρυβε σχεδόν το βάθος του ορίζοντα,δρασκέλισε αλλόφρων το κατώφλι ,κρατώντας απ τα αυτιά δυο βρώμικα παιδικά μουτράκια.
Ηταν ο παιδοτρίβης Χαρίτων,ένας δάσκαλος απελεύθερος ,που είχε αναλάβει το δύσκολο ρόλο του γυμναστή των μικρών μαθητών του.
΄΄τι κάνατε πάλι σήμερα στον Δάσκαλο?¨¨είπε εκείνη ρίχνωντας τους άγριες ματιές, ενώ εκείνος δε σταμάτησε να τους στρίβει τα αυτιά. .Ευσεβεστάτη Πουλχερία,δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουνε τον στίβο άνω κάτω τα δίδυμα,δεν τους αντέχω πιά !¨¨Η Πουλχερία,αφού απόσπασε τους νεαρούς βλαστούς της απ τα χέρια του Παιδοτρίβη,σφούγγισε
με την ποδιά της τα βρώμικα μουτράκια,ζητώντας να μάθει τι ακριβώς έκαναν τα παιδιά της.
¨¨το παίζουνε ¨¨Δέκαρχο騨στο στίβο και απαιτούν από τα άλλα παιδιά να τους υπακούουν και όσα δεν το κάνουνε ,τα ξυλοφορτώνουν ¨¨συνέχισε τρίζοντας τους τα δόντια.
Η Πουλχερία μόλις που συγκρατήθηκε για να μη βάλει τα γέλια.¨¨ μα είναι στο αίμα τους σεβαστέ Χαρίτωνα,μη τα παρεξηγείς,παιδιά του Ερωδιού είναι άλλωστ娨
Εκείνος λές και ηλεκτρίσθηκε στο άκουσμα του ονόματος,άνοιξε το στόμα του διάπλατα.¨¨Του Δέκαρχου Θετταλού μονομάχου, που πριν εφτά χρόνια…?¨¨Τότε εκείνη γυρίζοντας το κεφάλι ,του έδειξε κάτι που ξεχώριζε στην μέση του μικρού εσωτερικού κήπου,κάτι το αμύθητης αξίας. για εκείν稨Ναί,είναι παιδιά εκείνου,που μέσα σ αυτή την λήκυθο κάνει παρέα με τον πατέρα μου τον Πλίνιο.Ο Χαρίτων ρίχνοντας από μακριά μια λυπημένη ματιά προς τα κεί,κατευθύνθηκε προς την έξοδο δακρυσμένος.,αφήνοντας τη νεαρή μάνα μόνη με τα τρυφερά βλαστάρια της.¨¨Ερωδιέ,Πλίνιε,ελάτε τώρα να σας αλλάξω χιτώνες .’Οπου ναναι θα φανεί ο πατριός σας και δεν θέλω να σας δεί σ αυτά τα χάλια.¨
Εκείνη την στιγμή φάνηκε στην είσοδο εκείνος.Ο άντρας που ποτέ δεν την άφησε μόνη,ακόμα κι όταν εκείνη αποφάσισε να μην εγκαταλείψει το σπιτικό της,που την παντρεύτηκε μένοντας μακριά από την κλίνη της,προσμένοντας με υπομονή να κατασιγάσει ο πόνος απ την ψυχή της .Την ερωτεύθηκε,αλλά με ένα τρόπο καρτερικό που μόνο σε άντρες ψυχωμένους ταιριάζει.Δεν ήθελε μόνο το πανεμορφο κορμί της να τρυγήσει,μα ολάκερο το είναι της,όταν και όποτε θα ένοιωθε εκείνη έτοιμη.Κάποια στιγμή τα δυό σαματατζούδικα αγόρια άκουσαν θόρυβο στην εξώπορτα...
Ηταν ο Δευκαλίωνας,όπως πάντα στην ώρα του και φορτωμένος καλούδια για την οικογένεια,αλλά και δύο ξύλινα μικρά σπαθιά για τους μικρούς Δέκαρχους.
ΤΕΛΟΣ
marakos
*λήκυθος = δοχείο που φυλάσσεται η τέφρα
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=66595
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
tomas_to_tomari
06-02-2008 @ 13:59 | to telos polu provlepsimo agapite mou.perimena kati anatreptiko opos sta prohgoumena.pandos san olokliromeno ergo htan wreo opote 8a sou elega na to ksanakaneis kai na afiseis emas na epileksoume an 8a se parakolou8isoume h oxi.ektos an den se elkiei pleon to a8lhma...
thn kalhnuxta mou kai ta sunxaritiria mou
(emeina me to paraponooooooooo paei to kamari mas...) | | ftx
06-02-2008 @ 14:03 | καλησπέρα!
έχοντας διαβάσει το σήριαλ, θέλω να πω ότι κέρδισε από το πρώτο επεισόδιο την πλήρη προσοχή μου!
Απόλαυσα όλα τα επεισόδια, εκτός του θανάτου του Ερωδιού...
όχι πως θα έπρεπε να ζήσει, τα happy ends έχουν γίνει προβλεπόμενα...
αλλά θα προτιμούσα και να μην είχε πεθάνει για την Πουλχερία... έτσι πάλι είχε περισσότερο ρομαντισμό απ' όσο θά 'θελα...
και μια και δεν έχει καμία σημασία, να πω και το θάνατο που θα διάλεγα να δώσω στον Ερωδιό... αφού έχουν παραδοθεί οι αντίπαλοι, κι ο κόσμος επευφημεί και τους καλεί απελεύθερους, θα ανακάλυπτα κάποιο ανεπανόρθωτο ρήγμα στα πλωτά, που τους φέρνει μοιραία στο νερό αντιμέτωπους με τους κροκοδείλους... κάτι τέτοιο | | marakos1948
06-02-2008 @ 14:19 | δεν ήθελα ούτε να την αυτοκτονήσω.Ηθελα να ζήσει και να κάνει μια καινούργια αρχή στη ζωή της,δίπλα σ ενα άντρα ευαίσθητο υπομονετικό αλλά και θαρραλέο.Οσο για το καμάρι σας τον Ερωδιό,έπρεπε να ¨¨φύγει ¨¨ ένδοξα ,όπως πρέπει σ ενα γενναίο αντρα,προασπίζοντας την αγαπημενη του και το παιδί τους.Συγχωρεσε φίλε μου ftx που είμαι αθεράπευτα ρομαντικός.Σίγουρα το ίδιο θα έκανα στην θέση του έστω και χωρίς να είμαι μονομαχος. | | tomas_to_tomari
06-02-2008 @ 14:10 | pote prolave agapite mou na thn 'agapisei' kai hksere kiolas o atimos oti ta katafere kai afise apogonous?
edw aloi prospa8oun xronia kai den ta katafernoun...aftos me thn 1h?Are atimh 8essalia ti vgazeis... | | marakos1948
06-02-2008 @ 14:15 | τόσους μήνες εκπαιδευόταν εκεί δά.Ρωτεύθηκαν,αχυρώνας υπήρχε..κλπ Μη ξεχνάς πως δεν ειχε μάνα να την συμβουλέψει να κολήσει σε κάποιο παραλή συγκλητικό με μπάκες και άρμα με πολλούς ίππους..
Οσο το πως τα κατάφερε με την πρώτη φορά ....ρώτα τον Πασχάλη,κάτι τις ξέρει | | tomas_to_tomari
06-02-2008 @ 14:19 | ma agapite mou aposo 8imame den mas pare8eses pou8ena tous mhnes aftous.ena mikro xroniko diastima ekpedefshs mas afises na fantastoume nomizw.mpori na kanw kai la8os.tp en kataklidi kataligoume pws mas efages ton erodio ton tsifth... | | marakos1948
06-02-2008 @ 14:24 | εδώ στις μέρες μας με το καλησπέρα σας,πάνε κατ ευθείαν στο ψητό και μετά συστήνονται και μου λές τόσους μήνες αν έφθαναν να τα παραφτιάξουνε?Που ζάς Τόμας? | | tomas_to_tomari
06-02-2008 @ 14:48 | oxi den me katalaves.vasika den exw xrono authn thn stigmh na to koitaksw opote an 8es kane esy ton kopo.enoousa pws sto ergo sou apo oti 8imame an 8imame kala epanalamvanw o erodios me thn poulxeritsa gnoristikan liges meres mono kai den eixan polu xrono.toulaxiston afto katalava egw.mpori na kanw kai la8os.thn kalhnuxta mou | | MASTER
06-02-2008 @ 17:59 | Να το ξανακάνεις!
Λοιπόν, συνολικά ήταν πολύ καλό. Μερικές παρατηρήσεις...
Κρατούσε αμοίωτο το ενδιαφέρον από το πρώτο μέχρι το τελευταίο επισόδειο. Είχε αρκετά καλά ιστορικά πατήματα και πληροφορίες (και σε τέτοιες ιστορίες δε χρειάζεται να έχει και περισσότερες). Έκανε μόνο μια κοιλιά προς το τέλος που σκοτώνοταν ο ένας μετά τον άλλο (ο Πλίνιος, ο Λεντίνος, ο μουγκός, ο Ερωδιός, παραλίγο η Πουλχερίτσα) εκεί θύμισε λίγο χόλιγουντ. Εμένα το τέλος αντίθετα μου άρεσε. The show must go on που λένε..! Όσο αισιόδοξο πρέπει να είναι. Η ζωή συνεχίζεται μετά τα άσχημα κλπ κλπ.
Γενικά, αυτές τις μέρες με όλο αυτό το μπάχαλο, ήσουν μια όαση, marako. | | Helene52
06-02-2008 @ 22:43 | Tην καλημέρα μου
Με τον Μaster και εγώ !!! ::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | AlexSAI
07-02-2008 @ 03:51 | ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
