| |
Στις πέτρινες φωλιές του χωρισμού
Ανάμεσα στα ύψη της αλκοόλης
Με άφησες να δίνω του χαμού
Κομμάτια της ψυχής μου όλης
Το άρωμα του κορμιού σου με πονά
Κι η θύμηση σου τα αισθήματα τελειώνει
Κάθε στιγμή που πίσω δεν γυρνά
Του έρωτα την έννοια σκοτώνει.
Δεν έριξες ποτέ σου μια ματιά
Να δεις τι τελικά έχεις πετύχει
Απέραντη λεωφόρος με κορμιά
Στα χέρια σου ποτέ δεν είχαν τύχη
Το δειλινό αυτό θα ξαναρθώ
Κοντά στο προσκεφάλι σου θα ζήσω
Την ζέστη του κορμιού σου θα αισθανθώ
Ανάμεσα στις φλόγες του θα φτάσω.
Τον έρωτα που αρνήθηκες τρελή
Απόψε στ` όνειρο σου θα σου δώσω.
Απέραντη λεωφόρος με κορμιά
Στα χέρια σου ποτέ δεν είχαν τύχη
Δεν έριξες ποτέ σου μια ματιά
Να δεις τι τελικά έχεις πετύχει
Κάθε βραδιά απ` τότε είμαι εδώ
Χαμένος σε μεγάλη απελπισία
Με τον σταυρό μου αυτόν επιζώ
Και αφήνω τα αισθήματα θυσία.
Στις πέτρινες φωλιές του χωρισμού
Εκεί που τώρα ζουν οι τελειωμένοι
Ξεκλέβω ακόμα μέρες του Θεού
Προσμένοντας να μείνουμε ενωμένοι.
Δεν έριξες ποτέ σου μια ματιά
Να δεις τι τελικά έχεις πετύχει
Απέραντη λεωφόρος με κορμιά
Στα χέρια σου ποτέ δεν είχαν τύχη
[align=center][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
