|
| Ψυχής βήματα και χρώματα αγάπης | | | Τα βράδια απαλά…
Καθώς η νύχτα,
θ’ απλώνει το σκούρο της πέπλο,
το κεντημένο μ’ αστέρια…
Καθώς ο άνεμος,
θα ταράζει τη θάλασσα,
απλά για να παίξει μαζί της!
Και τ’ όνειρο, θα αγγίζει το γέλιο σου,
για να γίνει πραγματικότητα…
Τα βράδια αυτά…
Θα κλέβω τ’ όνειρο απ’ το γέλιο σου
και θα ανάβω φωτιές στην άμμο…
Και θα σου φτιάχνω στεφάνια αγγελικά,
που σου ταιριάζουν…
Και θα σου δίνω φεγγάρια-φυλαχτά,
να σ’ αγκαλιάζουν…
Ανήμπορη να σβήσω τις στιγμές,
θ’ ανάβω περισσότερες φωτιές…
Φωτιές, που θα μου καίνε την καρδιά,
με όνειρα ανεκπλήρωτα πολλά…
Το βλέμμα σου, στο χρώμα του νερού,
θα γαληνεύει την ψυχή μου πού και πού…
Ώσπου να γίνει δυνατότερη η φωτιά
και να με κάψει, το βλέμμα σου, ξανά!
Αγγίζω τη φωτιά, γίνεται στάχτη…
Αγγίζω τα νερά, γίνονται αέρας…
Στην ταραγμένη θάλασσα θα’ ρθεί
και πάλι το ξημέρωμα της μέρας…
Σκεπάζω την ψυχή μου,
με το πέπλο αυτό της νύχτας…
Και κάθε αστέρι,
είναι μια κηλίδα δάκρυ…
Είναι τραγούδι ξεχασμένο,
σιωπηλό…
Είναι τα όνειρα,
που μείνανε στην άκρη…
Γλυκοχαράζει, ξημερώνει, σκοτεινιάζει…
Και βασιλεύει ο ήλιος εκεί ψηλά…
Σαν βασιλιάς, που λέξη πια δε βγάζει…
Σ’ ένα βασίλειο που η σιωπή το κυβερνά…
Και άλλο τρόπο, φαίνεται ότι δεν έχει
να φανερώσει όσα κρύβει, δίχως λόγια…
Μονάχα βάφει το γαλάζιο τ’ ουρανού,
μ’ ένα ανερμήνευτο, μ’ ένα δικό του χρώμα…
Χρώμα μαγείας… Χρώμα φωτιάς,
που προσπαθεί να κάψει
αγάπες ψεύτικες, αδύναμες στο χρόνο…
Χρώμα ονείρου! Ψεύτικο που μοιάζει,
καθώς τα σύννεφα τα άσπρα αγκαλιάζει…
Καθώς ενώνει πιο πολύ αγάπες που καίνε…
Και ψιθυρίζεις απαλά: «αλήθεια λένε,
πως οι αγάπες έχουν χρώμα ονειρικό,
πως η αγάπη που μας μέθυσε είν’ αλήθεια…
Πως κι αν περάσαμε πολλά εμείς οι δυο,
αυτό το όνειρο δεν ήταν ψέμα, μα αλήθεια…»
Σταματώ να μιλώ… Η φωνή μόνο λέξεις…
Κι αν το δάκρυ πικρό, θέλω μόνο ν’ αντέξεις…
Μην ξεχνάς θα’ μ’ εδώ… Μες στου ήλιου το χρώμα,
στης νυχτιάς το χορό, στ’ ουρανού το μπλε χρώμα…
Μες στο βλέμμα σου πνίγομαι…
Κι έλα εσύ να με σώσεις…
Να θυμάσαι: σ’ αγάπησα!
Και να μη με προδώσεις…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| ....του κοσμου το νοημα....στα ματια σου ειδα!!!! | | |
|
Helene52 08-02-2008 @ 15:21 | Μες στο βλέμμα σου πνίγομαι…
Κι έλα εσύ να με σώσεις…
Να θυμάσαι: σ’ αγάπησα!
Και να μη με προδώσεις…
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Ayane_14 08-02-2008 @ 22:58 | ::wink.:: ::up.:: Μπραβο Sylia!Ωραιο! | | angelaki* 08-02-2008 @ 23:27 | ::up.:: ::up.:: | | ivikos 08-02-2008 @ 23:58 | ...Σταματώ να μιλώ… Η φωνή μόνο λέξεις…
Κι αν το δάκρυ πικρό, θέλω μόνο ν’ αντέξεις…
Μην ξεχνάς θα’ μ’ εδώ… Μες στου ήλιου το χρώμα,
στης νυχτιάς το χορό, στ’ ουρανού το μπλε χρώμα…
Πανέμορφο όλο
Μπράβο σου
::up.:: ::up.:: | | Γιώργος_Κ 09-02-2008 @ 00:31 | Θα σε νιώσει υπέροχο πλάσμα, γιατί είσαι ΕΣΥ!! ::kiss.:: καλημέρα! | | AlexSAI 09-02-2008 @ 00:39 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΝΙΚΟΣ P 09-02-2008 @ 02:06 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::yes.:: | | panta smile 09-02-2008 @ 03:17 | den einai krima na exeis na dcwseis tosa polla kai o allos na min mporei na ta dei..kai kuriws na ta noiwsei...?
polu kalo,m 8ymises polla...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Ναταλία... 09-02-2008 @ 03:18 | Μες στο βλέμμα σου πνίγομαι…
Κι έλα εσύ να με σώσεις…
Να θυμάσαι: σ’ αγάπησα!
Και να μη με προδώσεις
πανέμορφο ::yes.:: ::up.:: | | dragoste 09-02-2008 @ 10:27 | ::yes.:: Πανέμορφο! | | χρηστος καραμανος 01-05-2008 @ 12:53 | ::kiss.:: ::up.:: ::whist.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|